Wat is typologie:
De typologie is wetenschap wie bestudeert de? soorten of klassen, het intuïtieve en conceptuele verschil van de modelvormen of de basisvormen. Typologie wordt veel gebruikt in termen van: systematische studies in verschillende studierichtingen bepalen anders categorieën.
Het is een term die meerdere velden kan bestrijken, omdat veel wetenschapsgebieden en verschillende kennisgebieden een categoriseringsmethode vereisen. De typologie kan gerelateerd zijn aan onder andere typografie, theologie, architectuur, archeologie, psychologie.
In de context van grafische kunst, typologie verwijst naar het typografische karakter. Typologie verwijst daarom naar het type of de vorm van de letters waaruit een tekst bestaat. Het kan verwijzen naar het lettertype dat wordt gebruikt om een tekst te digitaliseren, bijvoorbeeld: Times new roman, Comic sans, Verdana, Arial, etc.
Op het gebied van architectuur, is de typologie de studie van de elementaire typen die een norm kunnen vormen die tot de architectuurtaal behoort. Het kan verwijzen naar de indeling van een wooninstallatie, bijvoorbeeld het aantal slaapkamers en badkamers dat het heeft, enz.
Aan archeologie, typologie is een wetenschappelijke methode die de verschillende gebruiksvoorwerpen en andere voorwerpen (keramiek, metalen stukken, steen- en beenderindustrieën, enz.) die bij opgravingen worden gevonden, bestudeert, ze groepeert en ze rangschikt of classificeert volgens hun kwantitatieve kenmerken (metingen) en kwalitatieve ( morfologie, grondstoffen, fabricagetechnieken, enz.), met het oog op hun verdeling in klassen gedefinieerd door modeltypes.
De typologie is ook een tak van psychologie, vergelijkbaar met differentiële psychologie, die de relatie tussen lichaamsstructuur en temperament bestudeert. De meest gebruikte typologieën zijn die van Kretschmer (1921), die de correlaties tussen somatische typen en psychische aandoeningen bestudeert; Sheldon's (1927), die drie soorten lichaam onderscheidt; en het classificatievoorstel van de psycholoog Carl Gustav Jung op basis van archetypen (voorouderlijke beelden van het 'collectieve onbewuste' van de hele mensheid). In dezelfde wetenschap worden verschillende controles of persoonlijkheidstests gebruikt om de emotionele, denk- en gedragskenmerken van mensen te classificeren, waarbij bijvoorbeeld de 16PF-vragenlijst van Raymond Cattell of de Myers-Briggs Type Indicator wordt benadrukt.
De antropologische typologie het is de verdeling van culturen op basis van hun onderscheidende kenmerken. Het is een in onbruik geraakte discipline, aangezien het wetenschappelijke paradigma achterhaald is in het licht van modernere trends in antropologie en archeologie.
De taalkundige typologie Het is de classificatie van talen rekening houdend met hun grammaticale kenmerken (de volgorde van onderwerp, werkwoord en object). Het is nauw verwant aan de morfologische typologie, gebruikt om talen te classificeren door de broers Friedrich en August von Schlegel.
Aan sociologie, de termen normaal type, van Ferdinand Tönnies, en het ideaaltype, van Max Weber, zijn ontwikkeld, een van de voorbeelden van ideaaltype zijn, autoriteit, macht, feodalisme, protestantse ethiek, enz.
Aan museologie, is de museumtypologie de classificatie van musea die over het algemeen wordt uitgevoerd op basis van hun collecties.
De bijbelse typologie het is een theorie die zegt dat een persoon, ding of gebeurtenis in het Oude Testament een symbolische betekenis heeft, een voorafschaduwing van een realiteit die zich in het Nieuwe Testament manifesteert. Zo is bijvoorbeeld Adam de figuur van Christus (de nieuwe Adam), de zondvloed staat voor de doop, de doop staat voor de dood en opstanding met Christus van een nieuw leven, het manna staat voor de Eucharistie, het smetteloze lam van het Joodse offer staat voor Christus , enz.
De tekstuele typologie of tekst verwijst naar hoe een bepaalde tekst wordt gepresenteerd. Het typologische aspect van een tekst verwijst naar het doel waarvoor de tekst is geschreven. Daarom zijn de verschillende soorten tekst: verhalend, essay, beschrijving, informatie en voorschrift. Teksttypologie wordt vaak verward met tekstgenre. Een tekstgenre is een specifieker voorbeeld van een discursieve modus, die zelf een typologisch aspect heeft. Enkele voorbeelden van tekstuele genres zijn advertenties, kronieken, redactionele artikelen, gebruiksaanwijzingen, verhalen, brieven, enz.
