Wat is subjectief:
Subjectief wordt gezegd van een perceptie, mening of argument dat overeenkomt met de eigen manier van denken van een subject. Er wordt ook gezegd van alles wat met het onderwerp te maken heeft in tegenstelling tot de rest van de wereld.
Het woord subjectief komt uit het Latijn onderwerpvus, wat betekent 'het hangt van iets anders af'. Er wordt dus aangenomen dat het subjectieve op het subject is gecentreerd. Op deze manier contrasteert het met de notie van objectief, waarin het gezichtspunt is gecentreerd op het object.
Daarom wordt soms het woord subjectief gebruikt om afbreuk te doen aan een opmerking of mening. Bijvoorbeeld: "Wat je zegt is erg subjectief."
Subjectief is een bijvoeglijk naamwoord dat niet verwijst naar een object zelf, maar naar iemands perceptie ervan, die hij uitdrukt door middel van taal. De conclusie is relatief, dat wil zeggen dat ze wordt beïnvloed door de context van de tolk en het universum van hun interesses.
Zo gezien, als je het over iets subjectiefs hebt wordt verwezen naar een mening die niet universeel kan worden toegepast, aangezien de geanalyseerde zaak / werkelijkheid vatbaar is voor verschillende interpretaties.
Er mag echter niet worden geconcludeerd dat het meervoud of relatieve karakter van subjectiviteit de inhoud van subjectieve uitspraken ongeldig maakt. Integendeel, het subjectieve is gevalideerd als een noodzakelijk voorbeeld van de ontwikkeling van het eigen denken en een eerdere stap voor sociale overeenkomsten die coëxistentie bevorderen.
Verschillen tussen subjectief en objectief
Als het woord subjectief verwijst naar wat eigen is aan het observerende subject, objectief verwijst naar wat eigen is aan het object, ongeacht de mening van de waarnemer.
Op deze manier is een uitspraak objectief wanneer deze niet voor individuele interpretatie vatbaar is, maar verwijst naar de herkenbare kenmerken van een object op zich, dat kan worden waargenomen, gemeten of geverifieerd.
Een bepaalde berg kan bijvoorbeeld groot of klein zijn, afhankelijk van de referenties van het onderwerp. "De Bolivar-piek is enorm." Groot voor wat en voor wie? Het is een persoonlijke perceptie.
Een objectieve informatie zou zijn om de specifieke hoogte van de berg te bepalen met gespecialiseerde instrumenten. Bijvoorbeeld: "De Bolívar-piek in Venezuela heeft een hoogte van 5007 meter boven zeeniveau." Met deze "objectieve" gegevens kan de piek worden gelokaliseerd op een schaal van vergelijkbare referenties, hoewel dit de perceptie van het onderwerp in het voorbeeld niet ongeldig maakt.
- Objectief.
- Objectiviteit.
Subjectief in de filosofie
In de kennistheorie die Inmanuel Kant in de 18e eeuw ontwikkelde, komt het subjectieve overeen met de subjectiviteit. Subjectiviteit wordt opgevat als het vermogen van een subject om een bepaalde gedachte door middel van taal waar te nemen, te beoordelen, te argumenteren en te communiceren.
Zeker, deze gedachte is geformuleerd vanuit de variabelen van de context van het onderwerp en in overeenstemming met hun interesses. Dit doet echter geen afbreuk aan het kritische oordeel. Integendeel, in de filosofie is subjectiviteit de plaats van zelfbewustzijn. Subjectief denken ontkent controverse niet; vereist het.
Subjectief recht
In de wet is het subjectieve recht de macht of de wettelijke autoriteit van een persoon om hun eigen rechten te doen gelden, die van anderen te beperken, iets te bezitten of te eisen in overeenstemming met de wettelijke norm.
Subjectief in grammatica
In grammatica hebben we het over subjectief predicatief complement, een soort predicatief complement waarin het bijvoeglijk naamwoord het onderwerp tegelijk met het werkwoord aanvult. Bijvoorbeeld in de zin "Het meisje was gelukkig." Het verwijst naar zowel het werkwoord als het onderwerp, waarop het een kwaliteit drukt.
