Wat is observatie:
Observatie het is de actie en het resultaat van observeren. Het wordt ook gebruikt om een notitie in een schrift te noemen om een twijfelachtig punt te verduidelijken of te verduidelijken. Het kan ook een opmerking of een indicatie zijn. Observatie is ook een techniek voor het verzamelen van informatie, bijvoorbeeld om onderzoek of evaluatie uit te voeren. Dit woord komt uit het Latijn observatĭo, -ōnis.
wetenschappelijke observatie
Wetenschappelijke observatie is een strategie die wordt gebruikt door de wetenschappelijke methode. Het wordt gekenmerkt door een rigoureus onderzoeksproces dat het mogelijk maakt om informatie te verkrijgen, situaties te beschrijven en hypothesen tegenover elkaar te stellen. Dit type observatie bestaat uit een opzettelijke, selectieve en interpretatieve waarneming. De waarnemer richt zijn aandacht op een situatie, een fenomeen of een object.
Observatietypes
Afhankelijk van de manier waarop de gegevens worden verzameld, kan de waarneming kwalitatief of kwantitatief zijn. Afhankelijk van de fysieke betrokkenheid van de waarnemer kan de waarneming direct of indirect zijn. Afhankelijk van de rol die de waarnemer inneemt, kan hij of zij deelnemer of niet-deelnemer zijn. Afhankelijk van het niveau van systematisering kan een onderscheid worden gemaakt tussen systematische en onsystematische observatie. Afhankelijk van de plaats waar het gebeurt, kan de waarneming in het veld of in het laboratorium zijn. Afhankelijk van het aantal waarnemers kan dit individueel of collectief zijn.
Kwalitatieve observatie en kwantitatieve observatie
De kwalitatieve observatie Het is een observatietechniek die wordt gekenmerkt door een mindere mate van controle en systematisering bij het verzamelen van informatie. Aan de andere kant neemt de rol van de waarnemer toe naarmate er rekening wordt gehouden met hun interpretaties. de observatie kwantitatief Het is een systematische registratie van informatie, die over het algemeen numeriek wordt weergegeven en die meetbare of objectieve gegevens weerspiegelt door observatie.
Deelnemers observatie
De deelnemers observatie Het is een techniek voor het verzamelen van informatie die bestaat uit observeren terwijl u deelneemt aan de activiteiten van de onderzochte groep. Het wordt gebruikt in sociale wetenschappen zoals antropologie. Het is bedoeld om relevante informatie te verstrekken door de deelname van de waarnemer. Enkele van de elementen waarmee rekening moet worden gehouden, zijn de mate van deelname (actief of passief), de manier van toegang tot de groep en de gebruikte taal. Sommige instrumenten om informatie vast te leggen kunnen persoonlijke en beschrijvende documenten zijn, verhalende en mechanische documenten (foto's, video's …).
Directe observatie en indirecte observatie
De directe observatie Het is een informatievergaringstechniek waarbij de waarnemer in direct en persoonlijk contact komt met het te observeren fenomeen. Op deze manier wordt informatie uit de eerste hand verkregen. De indirecte waarneming Het gaat om het verzamelen van gegevensinformatie die door andere onderwerpen wordt verstrekt. Het kan informatie zijn die niet direct kan worden waargenomen of die erg duur zou zijn om uit te voeren, zoals persoonlijke routines.
Zelfobservatie
Het is een techniek waarbij aandacht wordt besteed aan iemands gedrag en dit wordt vastgelegd. Het wordt bijvoorbeeld gebruikt om persoonlijk gedrag en heimelijk gedrag te observeren. Het dient als een evaluatie- en behandelstrategie.
