Wat is het zwarte gat:
Een zwart gat is een gebied in de ruimte waar het zwaartekrachtveld is zo sterk die voorkomt dat zelfs licht ontsnapt.
Het concept van een object dat zo groot is dat licht niet kan ontsnappen, werd voor het eerst gesuggereerd in 1783 door geoloog John Michelll (1724-1793) en de term 'zwart gat' was het geesteskind van theoretisch fysicus John Wheeler in 1967.
Wetenschappers veronderstellen dat zwarte gaten worden gegenereerd wanneer a massieve ster sterft en zijn massa valt of implodeert op een proportioneel kleiner punt in de ruimte.
Een zwart gat vormt zich wanneer een massa M samentrekt tot een grootte die kleiner is dan zijn zwaartekrachtstraal, waardoor de ontsnappingssnelheid gelijk is aan de lichtsnelheid.
Volgens de relativiteitstheorie kan niets sneller reizen dan het licht. Op deze manier trekt alles wat zich aan de grensrand van het zwarte gat bevindt, "de gebeurtenishorizon", het licht en de materie aan die het omringt.
Een zwart gat is niet zichtbaar voor het blote oog omdat de zwaartekracht letterlijk licht verslindt. Wetenschappers kunnen een zwart gat in de ruimte identificeren wanneer ze sterren vinden waarvan het gedrag wordt beïnvloed door enorme zwaartekrachten, wat aangeeft dat het zich dicht bij een zwart gat bevindt.
De zwaartekracht in een zwart gat is sterk geconcentreerd vanwege de grote hoeveelheid massa die zich in een kleine ruimte heeft opgehoopt. Het is alsof we bijvoorbeeld alle massa van de zon in een kleine kamer plaatsen.De kamer kan de massa bevatten, maar het verhindert niet dat deze zwaartekrachtgolven genereert die zijn omgeving beïnvloeden.
Eerste foto van een zwart gat
Eerste beeld vastgelegd in 2019 van een superzwaar gat en zijn schaduw.
In 2019 slaagde het Event Horizon Telescope (EHT)-project erin om voor het eerst in de geschiedenis het beeld vast te leggen van een superzwaar zwart gat en zijn schaduw in het Messier 87-sterrenstelsel.
Het EHT-project, op planetaire schaal, verbond 8 radiotelescopen over de hele wereld, meer dan 200 wetenschappers, 5 miljard gigabyte aan informatie en is er na 3 jaar onderzoek in geslaagd om het eerste bewijs te verzamelen van wat tot nu toe slechts een theorie was , te beginnen met de relativiteitstheorie van Albert Einstein.
De eerste foto van een zwart gat en zijn schaduw is belangrijk omdat het de theorieën bevestigt en laat zien hoe materie zich rond het zwarte gat gedraagt. Op deze manier zijn nieuwe ontdekkingen over het gedrag van het heelal mogelijk.
Een andere grote prestatie die deze afbeelding ons oplevert, is de creatie van een algoritme dat in staat is een hoeveelheid informatie te integreren die tot dan toe onmogelijk was. Deze doorbraak hebben we te danken aan Katie Bouman, een ingenieur in de elektronica en informatica.
Soorten zwarte gaten
Zwarte gaten kunnen verschillende afmetingen hebben. Wetenschappers verdelen ze in 3 maten:
- Kleintjes: zwarte gaten ter grootte van een atoom maar met de massa van een berg,
- sterrenbeeld: zwarte gaten met een massa gelijk aan 20 keer de zon Dit zijn de meest voorkomende zwarte gaten in ons melkwegstelsel: de Melkweg of Melkweg.
- Supermassief: het zijn zwarte gaten met een massa die overeenkomt met meer dan 1 miljoen keer de zon. Er wordt aangenomen dat elk groot sterrenstelsel een superzwaar zwart gat in het centrum heeft. Het superzware zwarte gat in het centrum van de Melkweg heet Boogschutter A en de analogie van 4 miljoen zonnen in een bal wordt gemaakt.
