Wat is burgerlijk recht:
Het burgerlijk recht is een systeem van wetten en normen dat alles regelt wat te maken heeft met mensen, de juridische banden tussen hen en met eigendom op particulier niveau. Deze wetten zijn meestal vastgelegd in het burgerlijk wetboek van elk land.
Het zijn elementen of onderwerpen die door het burgerlijk recht worden beschouwd: de mensen, de goederen, het eigendom, het bezit, de erfopvolging, de verplichtingen en de contracten.
Het burgerlijk recht bestudeert en bepaalt de eigenschappen van mensen, geeft het gezin en eigendom een juridische structuur en regelt de relaties tussen individuen.
Net als het handelsrecht is het burgerlijk recht een tak van het privaatrecht. Het is in strijd met het publiekrecht, dat de relaties van mensen met openbare lichamen regelt. Het verschilt ook van het kerkelijk recht, dat religieuze aangelegenheden regelt; militair recht, dat de strijdkrachten organiseert, en politiek recht, dat zich bezighoudt met de theorie van de staat.
Het burgerlijk recht is van fundamenteel belang bij de opbouw van orde en sociale vrede. Dit komt omdat de principes ervan sociale relaties reguleren, ordenen en vergemakkelijken. Evenzo bieden ze een referentiekader om conflicten tussen de rechten en plichten van elke natuurlijke of rechtspersoon op te lossen.
Kenmerken van het burgerlijk recht
Het burgerlijk recht onderscheidt zich van andere rechtstakken door de volgende kenmerken.
- Het is een recht van mensen en hun relaties: Het belangrijkste doel is om alles wat met natuurlijke of rechtspersonen te maken heeft te bestuderen en te begeleiden, en om de onderlinge relaties te ordenen.
- Het is een privaat recht: regelt, beschermt en beschermt individuele en particuliere rechten en belangen volgens het beginsel van gelijkheid voor de wet.
- Het is een algemeen recht: studies en orden algemene en gemeenschappelijke juridische instellingen die zich niet houden aan speciale voorschriften.
- Het is een algemeen recht: de aspecten, relaties en instituties die het burgerlijk recht aanspreekt zijn voor alle individuen gelijk, ongeacht hun afkomst, religie, opleiding etc.
- Het omvat de autonomie van de wil: Het erkent dat de regels door individuen naar hun vrije wil kunnen worden gewijzigd, met uitzondering van alles wat met het gezin te maken heeft.
Het kan u interesseren: Natuurlijke persoon en rechtspersoon of rechtspersoon
Delen van het burgerlijk recht
Volgens het onderwerp in kwestie is het burgerlijk recht onderverdeeld in de volgende onderdelen:
- Recht van het volk: Het is de erkenning van het bestaan van de persoon vanaf hun conceptie tot aan hun overlijden, hun rechtsbevoegdheid en hun attributen (burgerlijke staat, woonplaats, nationaliteit, enz.).
- Familierecht: met betrekking tot de juridische gevolgen van familierelaties, ongeacht of deze verband houden met verwantschap of voortvloeien uit het huwelijk.
- Eigendomsrecht of eigendomsrecht: verwezen naar het recht van zaken of goederen, zoals eigendom en de verwerving, het bezit en het bezit ervan.
- erfrecht: Het dekt de rechtsgevolgen van het overlijden van een natuurlijke persoon en de overdracht van hun vermogen en rechten aan derden.
- Verbintenissenrecht: regelt vermogensrechtelijke rechtsbetrekkingen, zoals juridische gebeurtenissen, handelingen en deals, hun gevolgen en effecten.
- Burgerlijke aansprakelijkheidsrecht: Het omvat de verplichtingen die op een persoon rusten voor schade aan derden.
- Intellectuele rechten: verwijst naar intellectuele eigendomsrechten (kunstwerken, uitvindingen, technologieën, symbolen, namen, afbeeldingen en andere categorieën verhandelbare intellectuele producten).
Dit vind je misschien ook leuk:
- Erfgoed
- Eigendomsrechten
Voorbeelden van toepassing van het burgerlijk recht
Het burgerlijk recht is van toepassing op verschillende aspecten van het privéleven. Enkele concrete voorbeelden van situaties die onder het burgerlijk recht vallen, zijn de volgende:
- Regeling samenwonen en trouwen, inclusief huwelijkse voorwaarden.
- Regeling van echtscheiding en scheiding van huwelijksvermogen.
- Regulering van voogdij en voogdij over minderjarigen, evenals adoptieprocessen.
- Regeling van erfopvolging en erfenissen.
- Erkenning en opvolging van contracten afgesloten tussen particulieren (aankoop-verkoop, verhuur, enz.).
- Erkenning van onder andere nationaliteit, verblijfsvergunningen.
- Processen van verandering van identiteit (naam), burgerlijke staat, inschrijving (adres).
- Bemiddeling ter nakoming van aansprakelijkheid voor schade aan derden.
Geschiedenis van het burgerlijk recht
De praktijk van het burgerlijk recht heeft zijn antecedenten in het Romeinse Rijk. In die context werd de Latijnse term gebruikt ius civile om te verwijzen naar privérechten, exclusief voorbehouden aan Romeinse burgers. Sindsdien is de ius civile het werd onderscheiden van het publiekrecht.
De moderne formulering van het burgerlijk recht komt voort uit de interpretatie van natuurlijke mensenrechten of natuurrecht. Natuurwetten werden in de 18e eeuw getheoretiseerd door Jean-Jacques Rousseau.
Tot de natuurlijke mensenrechten die in het burgerlijk recht worden geïnterpreteerd en geregeld, behoren:
- Recht op privacy;
- Recht op vrijheid;
- Recht op vrijheid van meningsuiting; van gedachte, geweten en religie;
- Rechts op de afbeelding;
- Recht op gezin en huwelijk;
- Recht op vereniging en vergadering;
- Recht op vrij verkeer.
De juridische interpretatie van natuurlijke mensenrechten is altijd gekoppeld aan het morele systeem en de dominante waarden van elke historische context.
Zie ook: Algemene rechtsbeginselen
