Wat is vermogen:
Kan duidt het vermogen of de macht aan om iets te doen. Het woord komt uit het Latijn potre, en dit op zijn beurt troep, wat 'in staat zijn' betekent. Als zodanig kan het functioneren als: zelfstandig naamwoord of als werkwoord.
Wat zelfstandig naamwoord, kan kan meerdere dingen betekenen: het domein, rijk, faculteit of rechtsgebied dat iemand heeft om iets te bestellen: "De kan beslissingen over zaken van mijn leven gaan alleen mij aan ”; de regering van een land: “De PRI heeft opnieuw de kan in Mexico"; de akte, het instrument of het juridische document waarmee de bevoegdheid om een ander te vertegenwoordigen en om in hun naam en plaats te handelen, wordt overgedragen aan een persoon: “Ik heb u een kan aan mijn advocaat ”; het bezit of bezit van iets: “De informatie is in uw kan”; de kracht, bekwaamheid of mogelijkheid van iets of iemand: “Ondernemers hebben de kan om ons onder druk te zetten ”; de hoogste macht van de staat als het regerende en dwingende orgaan in het leven van een natie: “The kan, onder de figuur van de president, heeft zijn standpunt in dit verband al vastgesteld ”.
Wat werkwoord, duidt het feit aan van het hebben van de gave of het vermogen om iets te doen: "Ik mag ik laad die dozen ”. Evenzo kan het verwijzen naar het gemak, de tijd of de instelling die iemand heeft om iets te doen: mag ik breng je naar huis ". Het kan ook betekenen dat er iets kan gebeuren: “Neem een paraplu mee: kan regen".
openbare bevoegdheden
Onder het concept van openbare machten zijn gegroepeerd, volgens de politieke wetenschappen, de verzameling autoriteiten die politieke macht uitoefenen in een staat, verdeeld in uitvoerende macht, wetgevende macht Y volmacht. Dit concept van machtsverdeling, ontstaan volgens het republikeinse model, stelt de creatie van bevoegdheden voor die elkaar wederzijds controleren en beperken om de institutionele stabiliteit van de staat in stand te houden. In die zin hebben de openbare machten de bevoegdheid om de bevoegdheden die de grondwet hun toekent legitiem uit te oefenen. Het doel als zodanig is om sociale coëxistentie te verzekeren door de uitvoering van de orde via een openbare autoriteit. In sommige landen, zoals Venezuela, politieke kracht bevat, naast de drie hierboven genoemde, de electorale macht en de morele macht in een formaat dat is aangeroepen als nationale openbare macht.
Uitvoerende macht
De uitvoerende macht Het is iemand wiens functie het is om de staat te regeren en de wetten te handhaven. Als zodanig is hij verantwoordelijk voor het bestuur van de staat, en zijn hoogste vertegenwoordiger is de president van de republiek, in andere democratische systemen ook bekend als president van de regering of premier. Van zijn gezag worden bovendien de ministeries, kabinetten of secretariaten met specifieke functies binnen het bestuur van het overheidsbeleid afgeleid.
Volmacht
Wat volmacht Het wordt degene genoemd die verantwoordelijk is voor de rechtsbedeling in een staat. Als zodanig heeft het de bevoegdheid om de wettelijke normen toe te passen bij de oplossing van conflicten. Het is samengesteld uit gerechtelijke of rechterlijke instanties, rechtbanken en tribunalen die bevoegd zijn om recht te spreken.
Wetgevende macht
De wetgevende macht Het is er een die de macht heeft om de normen in een staat met kracht van wet op te stellen, te hervormen en goed te keuren. De wetgevende macht wordt normaal gesproken gevormd door een groep parlementaire vertegenwoordigers, democratisch gekozen door de burgers van een land, die bijeenkomen in een vergadering, parlement of congres.
constituerende macht
Wat constituerende macht Het heet dat rechtmatig gemachtigd door de volkssoevereiniteit om de grondwet van een staat op te stellen of te hervormen. Als zodanig wordt constituerende macht geactiveerd in zeer specifieke omstandigheden: bij de geboorte van een nieuwe staat of als gevolg van de institutionele ineenstorting van een bestaande staat. De constituerende macht wordt meestal uitgeoefend door een groep afgevaardigden (die de belangen van de burgers zouden komen vertegenwoordigen) die worden opgeroepen voor een constituerende vergadering om de nieuwe grondwetstekst vast te stellen. In theorie kan de stabiliteit van een toestandsmodel worden bepaald door het aantal samenstellende processen dat het heeft doorlopen.
Feitelijke kracht
De feitelijke macht is er een die de facto (dat wil zeggen, de facto) instellingen, vakbonden of economische groepen bezit die formeel geen politieke macht uitoefenen, zoals banken, zakenlieden, de kerk of de media, maar die niettemin het vermogen hebben om invloed uit te oefenen en druk uit te oefenen over de beslissingen van de politieke macht. In die zin is hij een informele autoriteit, niet politiek legitiem, toegeschreven aan een enorme invloedsmacht over de massa's of aan de strategische controle van bepaalde hulpbronnen.
Koopkracht
Wat koopkracht Het wordt de economische capaciteit genoemd die mensen hebben om goederen en diensten te kopen, namelijk dat hoe groter de hoeveelheid goederen en diensten die met een bepaalde som geld kan worden verkregen, hoe groter de koopkracht van de mensen en vice versa.
