Wat is anafora:
de looptijd van anafora het is studeren vanuit het oogpunt van grammatica en retorica. Het woord anafora is van Latijnse oorsprong "anafora " en, dit uit het Grieks, wordt gevormd door het voorvoegsel "Ana" wat betekent het "op of tegen"J"voor een "van het werkwoord "daarbinnen"Wat uitdrukt" "slijtage”.
In de zin van retoriek is het een literaire figuur die bestaat uit de herhaling van een woord of reeks woorden aan het begin van een vers of een zin. Het gedicht "El Silbo del Dale" van Miguel Hernández is het levende voorbeeld van de anafora: "Sla op het mes, molen, totdat de tarwe sneeuwt. Geef de steen water, totdat hij tam wordt”.
In grammatica stelt het ons in staat om uit de linguïstische context af te leiden waarnaar de anafora verwijst, dat wil zeggen door de aanwezigheid van een reeks elementen die een hierboven genoemde vraag schetsen. In die zin worden bijwoorden, voornaamwoorden en werkwoorden gebruikt die anafora kunnen worden genoemd omdat het de herhaling van woorden die al eerder zijn gezegd, vermijdt, bijvoorbeeld: "Hector presenteerde zijn werk en de familie applaudisseerde hem".
Aan de andere kant identificeert de term anafora, ook bekend als eucharistisch gebed, de gebed van dankzegging en toewijding dat plaatsvindt tijdens het voorwoord en de communie.
Voorbeelden van anafora
- "Kern, ren, ze kunnen je pakken"
- "Eet, eet, je bent nog steeds vermist"
- "Ana en Carlos hebben 5 jaar een relatie gehad en dit jaar zijn ze verloofd"
- "Mijn hond stierf, die vriend die mij vele jaren vergezelde"
Anaphora en cataphora
Het tegenovergestelde van anaphora is cataphor. De katafoor is de anticipatie van een idee dat later zal worden uitgedrukt. De katafoor dient om een deel van het discours vooruit te helpen dat nog niet is aangegeven, bijvoorbeeld: "Planten zijn opgebouwd uit: wortel, stengel, bladeren."
