Wat is ijsberg:
IJsberg is een grote ijsmassa die op koude zeeën drijft na het afbreken van een gletsjer, waarvan slechts een klein deel uitsteekt op het wateroppervlak.
Het woord ijsberg is afgeleid van het Nederlands ijsberg, wat in het Engels is ijsberg, vreemdelingenhaat overgenomen in de Spaanse taal en kan worden vertaald als "ijsberg". Synoniemen die met betrekking tot deze term kunnen worden gebruikt, zijn: ijsschots of ijsblok.
De ijsberg vormt zich over het algemeen tijdens het zomerseizoen wanneer de temperatuur stijgt en de ijsmassa's gewicht verliezen, breken en gemakkelijker de zee in gaan. Daarom hebben ijsbergen verschillende vormen en maten, waardoor we zowel hun oorsprong als leeftijd kunnen aangeven.
Wetenschappers schatten echter dat een ijsberg ongeveer tien jaar kan blijven drijven en constant in beweging kan zijn, maar dit zal afhangen van de klimaatverandering.
Om deze reden worden ijsbergen beschouwd als een groot gevaar voor de zeevaart, aangezien schepen er op kunnen botsen, evenals de beroemde Britse oceaanstomer Titanic op 14 april 1912, op weg naar New York.
De kapitein van de Titanic probeerde tevergeefs de ijsberg te ontwijken, waardoor het schip voor de kust van Newfoundland zonk. Als gevolg van dit feit werd de International Ice Patrol opgericht om ijsbergen in de Atlantische Oceaan te bewaken.
Aan de andere kant begon een van de laatste grootste ijsbergen ter wereld in 2010 los te komen van de Larsen C-gletsjer op Antarctica en in juli 2017 volledig los te komen. Naar schatting weegt hij meer dan een biljoen ton en meet 2.239 vierkante meter. mijl.
IJsbergvorming
IJsbergen zijn ijsbergen die worden gevormd wanneer gletsjers worden losgemaakt. Van hun kant zijn gletsjers grote opeenhopingen van sneeuwlagen die in de loop der jaren zijn uitgekristalliseerd en samengedrukt, meestal op de hellingen van de bergen totdat ze de zee bereiken.
Het grote gewicht van de gletsjers genereert op hun beurt bewegingen die hun scheuren veroorzaken, waaruit grote ijsblokken in de zee worden losgelaten en ijsbergen worden gevormd.
Er moet aan worden herinnerd dat ijsbergen worden gevormd in de poolgebieden, maar dankzij de wind en zeestromingen van Arctische oorsprong, zoals de Labrador-stroom, worden deze naar meer centrale breedtegraden gesleept. Evenzo zijn ijsbergen samengesteld uit zoet water en komen ze voor in bijna alle arctische omgevingen.
Op het eerste gezicht lijken ijsbergen klein omdat slechts een achtste van hun grootte zichtbaar is aan het oppervlak en hun resterende volume in water is ondergedompeld.
IJsbergen kunnen drijven, buiten hun grote afmetingen, omdat water het enige element is dat zijn dichtheid vermindert wanneer het in vaste toestand is.
Dat wil zeggen, het watermolecuul (H2O) is elektrisch gepolariseerd en het zuurstofatoom trekt meer elektronen aan dan het waterstofatoom, waardoor het ijs een lagere dichtheid heeft en een kristallijne structuur waardoor het kan drijven.
Anders, als de ijsbergen niet zouden drijven, zouden deze grote ijsmassa's zinken en zich ophopen op de zeebodem, waardoor het water zou bevriezen en het leven op aarde onmogelijk zou worden.
Zie ook Gletsjer.
ijsberg theorie
In de psychologie, Hemingway's ijsbergtheorie verwijst naar de analyse van hoe er gevallen zijn waarin een individu alleen aandacht schenkt aan wat zichtbaar is voor het blote oog, en de rest onopgemerkt blijft, zoals met een ijsberg, daarom is er in deze theorie een bewust deel van de informatie en een onbewuste.
