Wat is Meritocratie:
Meritocratie is een systeem gebaseerd op de verdienste. Dat is de Hiërarchische posities worden veroverd op basis van verdienste, op grond van het talent, de opleiding, de competentie of de specifieke geschiktheid voor een bepaalde functie.
De meritocratische samenleving integreert meestal het concept van talent met inspanning. Als zodanig is het een concept dat verband houdt met de prevalentie die evenredig is tussen de intellectuele capaciteit die het individu bezit met de reeks activiteiten die verband houden met de baan.
De term wordt veel gebruikt, vooral op het gebied van bestuur, met name in het openbaar bestuur, en zelfs openbare aanbestedingen zijn ontstaan, met als doel opeenvolging van ambten en vriendjespolitiek bestrijden, prevalerend over de competenties zonder te maken te hebben met onder meer de stekkers of gunsten, bloedverwanten.
In verband met het bovenstaande wordt meritocratie ook gebruikt in particuliere organisaties, wat hen ertoe bracht om waarderingscriteria voor uw medewerkers, en dus in staat zijn om de functies uit te voeren in overeenstemming met hun capaciteiten en vaardigheden.
Meritocratie maakt het mogelijk een rechtvaardige samenleving te creëren, aangezien alles wat individuen bereiken te danken is aan hun inspanningen en verdiensten gedurende hun hele leven, en niet aan andere oorzaken zoals hun achternaam, rijkdom, geslacht, religie, politiek, enz.
Met betrekking tot dit punt zijn er meningen van sociologen en onderzoekers die aangeven dat meritocratie een ideologie die dient om degenen die bevoorrechte posities innemen te rechtvaardigen, en houd degenen verantwoordelijk die niet de nodige inspanning hebben geleverd om over de kennis te beschikken om te winnen.
Ze bestaan volgens het gebied waarin het verschillende soorten meritocratieën ontwikkelt. Bijvoorbeeld de educatieve meritocratie Het is er een die de inspanningen en het traject van een leraar waardeert; de arbeids meritocratie Het is degene die de medewerkers waardeert die erin zijn geslaagd om voortdurend aan de gestelde doelen te voldoen; de meritocratie in een bedrijf Het kan als arbeid worden beschouwd, maar geeft voorrang aan het traject van een werknemer in de functie die hij uitoefent.
Ondanks het bovenstaande kan worden afgeleid dat meritocratie niet is zoals het wordt voorgesteld. Om bijvoorbeeld een inschrijving aan de beste universiteiten van een land te krijgen, is veel intellectuele capaciteit nodig, die koopkrachtige individuen worden voorbereid met uitstekende privéleraren, die soms al weten hoe de evaluaties zullen zijn, wat een bewijs is van een Verschil met degenen die geen economische macht hebben om zich op zo'n manier voor te bereiden. Rekening houdend met al diegenen die zonder economische macht, en door hun eigen verdiensten het doel bereiken.
Aan de andere kant is meritocratie gebruikt in pejoratieve zin om aan te geven dat de belangrijkste posities worden ingenomen door personen die tot een dominante of bevoorrechte klasse behoren. De antimeritocratische praktijk leidt er echter toe dat het systeem, met name openbare en particuliere instellingen, de resultaten en effectiviteit ervan vermindert.
In het Engels is meritocratie: meritocratie.
etymologische oorsprong
De term meritocratie is van Latijnse oorsprong merĭtum wat op zijn beurt "behoorlijke beloning" betekent mereri dat uitdrukt "winnen", "verdienen"; achtervoegsel -cratie uit het grieks Kratos, of κράτος symboliseert "macht", "kracht", en het achtervoegsel -IA van "kwaliteit".
De term verscheen voor het eerst in het boek Opkomst van de meritocratie, van socioloog Michael Young, wordt in negatieve zin ontwikkeld omdat het vaststelt dat de dominante sociale klasse wordt ontwikkeld door de formule: "Intellectuele coëfficiënt + inspanning = verdienste".
