Wat is fonologie:
Het is bekend als fonologie naar taalwetenschap die het geluid van de stem bestudeert.
Het is met name een wetenschap die zich bezighoudt met fonemen in relatie tot hun functie in een taal. Het foneem is de kleinste eenheid van geluid in het fonologische systeem van een taal.
Klanken die een onderscheidende functie hebben, worden als fonemen beschouwd. Fonemen worden weergegeven tussen twee schuine strepen: //. In het Spaans zijn er 24 fonemen: 5 klinkers en 19 medeklinkers.
Er zijn twee criteria voor klinkerfonemen: de plaats van articulatie en de wijze van articulatie. Vanwege de plaats van articulatie worden klinkerfonemen ingedeeld in eerdere klinkers "/ i /, / e /", centrale "/ a /" en later "/ o /, / u /". Door articulatiemodus worden klinkerfonemen ingedeeld in gesloten klinkers "/ i /, / u /", middelste "/ e /, / o /" en open / a / ".
Medeklinkerfonemen worden geclassificeerd rekening houdend met de werking van het zachte gehemelte (oraal en nasaal), de werking van de stembanden (stemhebbend en doof), de wijze van articulatie (stops, fricatieven, affricates) en de plaats van articulatie (bilabiaal). , labiodentaal, tandheelkundig, interdentaal, alveolair, palataal en velair).
Het foneem, het geluidsmodel, wordt schriftelijk weergegeven door letters. Er is geen exacte overeenkomst tussen fonemen en letters, aangezien verschillende letters een minimum foneem kunnen vertegenwoordigen. Vanwege deze mismatches is het aantal fonemen en het aantal letters erg vergelijkbaar, maar niet identiek.
In verband met het bovenstaande heet het minimale paren tot die woorden die verschillende dingen betekenen, maar slechts in één klank verschillen. Bijvoorbeeld: het foneem is wat ons in staat stelt om de woorden "stap en case" te onderscheiden, gewoon door het foneem / p / te verwisselen voor het foneem / k /.
In 1886 creëerde de International Association of Phonetics een internationaal fonetisch alfabet, waarin ze grafische symbolen vertegenwoordigden die het mogelijk maken de uitspraak van elke menselijke taal te beschrijven.
etymologisch, het woord fonologie is van Griekse oorsprong "Phonos""Wat "geluid" betekent; "Logo's" die "studie" uitdrukt, en het achtervoegsel "-IA " wat synoniem is met 'kwaliteit of actie'.
diachrone fonologie
Diachrone fonologie bestudeert de functionele en structurele veranderingen en vervangingen van de klankelementen van een taal door de geschiedenis heen.
Deze tak van fonologie werd in 1928 op het taalkundigencongres in Den Haag gepostuleerd door Jakobson, Karcervsky en Trubetzkoy.
Synchrone fonologie
Synchrone fonologie is verantwoordelijk voor het onderzoeken van het fonologische systeem van een taal op een bepaald moment.
generatieve fonologie
Generatieve fonologie heeft de functie om de fonetiek van de morfemen van de taal weer te geven en een reeks regels voor te stellen die de fonetische vorm van een taal identificeren.
Fonologie en fonetiek
Fonetiek en fonologie zijn twee verwante wetenschappen, de eerste houdt zich bezig met de studie van klanken in spraak, en de tweede bestudeert klanken op taalniveau.
