De filosofische stromingen zijn de verschillende groepen filosofen die zijn samengebracht en gedefinieerd volgens gemeenschappelijke kenmerken en gedeelde opvattingen over filosofie.
De filosofische stromingen zijn gevormd met als doel het delen en bespreken van verschillende logische redeneringen en methoden over abstracte concepten die verband houden met de mensheid en de context die ons omringt.
Om deze reden reageert elk van de bestaande filosofische stromingen op een tijd, een historisch feit of komt voort uit de behoefte om oppositie of oppositie tegen een bepaalde logica te uiten.
De 11 belangrijkste filosofische stromingen
1. Idealisme
Idealisme is een stroming die wordt gekenmerkt door het interpreteren van de wereld als iets tweeledigs, op deze manier worden ideeën ontsloten door kennis en gevoeligheid. Idealisme stelt dat de werkelijkheid subjectief is, dat wil zeggen dat ze gebaseerd is op de vorm of het idee. Idealisme staat tegenover realisme.
Andere vertakkingen zijn voortgekomen uit deze stroming, zoals objectief idealisme, subjectief idealisme en transcendentaal idealisme.
Plato wordt beschouwd als de vader van het idealisme en werd gevolgd door Descarte, Hegel, Fichte, Kant.
2. Realisme
Realisme is een filosofische stroming waarvan de positie is om te erkennen dat de werkelijkheid door ervaring wordt waargenomen om op zichzelf te worden begrepen. Aristoteles en Sint Thomas van Aquino waren de belangrijkste exponenten.
Dat wil zeggen, de waarheid is de realiteit zoals ze is, daarom is ze samengesteld uit universele vormen die door alle individuen worden herkend. Objecten hebben een bestaan onafhankelijk van het zijn.
Deze filosofische stroming is tegen het idealisme.
3. Scepsis
Scepticisme is een filosofische stroming die verdedigt dat het geluk van de geest, innerlijke vrede, belangrijk is. Daarom legt het bloot dat men niet moet pretenderen absolute kennis te verwerven, aangezien noch de rede, noch de zintuigen betrouwbaar zijn.
Dat wil zeggen dat het individu zich niet aan een mening moet houden, vooral omdat deze in de loop van de tijd verandert.
De grondlegger van het scepticisme was Pyrrho van Elis, samen met zijn volgelingen, in ongeveer de 3e eeuw voor Christus.
4. Dogmatisme
Dogmatisme is een stroming die uitgaat van de mogelijkheid en de realiteit van contact tussen subject en object. In deze stroming is kennis het vermogen van het individu om de werkelijkheid te interpreteren.
De belangrijkste exponent was Thales van Mileto.
5. Rationalisme
Rationalisme is een filosofische stroming die de rede benadrukt als de bron van kennis, terwijl het zich verzet tegen empirisme. Dat wil zeggen, individuen beschikken over kennis en ideeën voorafgaand aan en onafhankelijk van ervaring.
René Descartes was de belangrijkste exponent van het rationalisme in de zeventiende eeuw. In het oude Griekenland noemde Plato dit echter al, en later onder meer Sint-Augustinus, Leibniz, Hegel.
6. Empirisme
Empirisme is de filosofische stroming die tegengesteld is aan het rationalisme. Het is gebaseerd op het feit dat kennis en de vorming van ideeën zijn gebaseerd, gerechtvaardigd en ondersteund door zintuiglijke ervaring. Dat wil zeggen, ervaring is de basis van alle kennis.
Empirisme verschijnt in de moderne tijd, tussen de zeventiende en achttiende eeuw, en de belangrijkste exponenten waren John Locke en David Hume.
7. Kritiek
Het staat bekend als kritiek op de kennistheorie van Emmanuel Kant, die erin bestaat te onderzoeken waar de grenzen van kennis liggen. Kants voorstel is gebaseerd op het feit dat wanneer kennis wordt gegenereerd, dit kennis of elementen oplevert die voorafgaan aan het resultaat van het onderzoek.
Het is een theorie die voorstelt om de eerdere vormen van kennis te bestuderen die nieuwe kennis mogelijk hebben gemaakt. Dat wil zeggen, het zoekt een antwoord op de manier waarop een definitieve kennis wordt bereikt.
8. Positivisme
Positivisme is een filosofische stroming die aan het begin van de 19e eeuw werd voorgesteld door de denker Augusto Comte en John Stuart Mill. Dat van het positivisme is gebaseerd op het idee om te focussen op objectieve wetenschap en de wetten van onderzoek.
Voor positivisten wordt authentieke kennis verkregen door wetenschappelijke kennis die op zijn beurt voortkomt uit de theorieën van de wetenschappelijke methode, waarop filosofische en wetenschappelijke activiteiten moeten worden geanalyseerd, uitgaande van echte feiten.
9. Pragmatisme
Pragmatisme is een filosofische beweging die is ontstaan en ontwikkeld tussen de Verenigde Staten en Engeland. De belangrijkste exponenten waren William James en John Dewey.
Het bestaat uit het herleiden van het ware tot het nuttige, dat wil zeggen, de waarheid bestaat in de congruentie van gedachten met praktische doeleinden voor het individu. De waarheid moet bruikbaar zijn, daarom is alle kennis praktisch als het een functie vervult.
10. Marxisme
Marxisme is een verzameling theorieën, ideeën en concepten met een ideologische, politieke en economische achtergrond die voortkomt uit de voorstellen en doctrines die zijn geformuleerd door Karl Marx en Friedrich Engels.
Het is dus een filosofische stroming die is gebruikt op basis van ideologieën als communisme en socialisme.
11. Existentialisme
Existentialisme verwijst naar het bestaan als iets dat vergelijkbaar is met de werkelijkheid. Het is een van de belangrijkste filosofische stromingen van de 20e eeuw, de exponenten waren onder meer Jean-Paul Sartre, Albert Camus.
Voor existentialisten gaat het bestaan van het leven vooraf aan de essentie ervan. Deze stroming zoekt de metafysische betekenis van de mens.
