Wat is enkelvoud:
Enkelvoud is een bijvoeglijk naamwoord dat kan worden gebruikt om aan te duiden dat wat uniek is. Bijvoorbeeld: "Ze hebben een unieke haaiensoort ontdekt."
Enkelvoud wordt ook gebruikt om aan te duiden wat wij als buitengewoon, zeldzaam of uitstekend beschouwen. Bijvoorbeeld: "Deze jongen heeft een uniek talent voor dansen."
Het woord komt als zodanig uit het Latijn singularis.
Synoniemen van enkelvoud ze zijn: uniek, enkelvoudig, vreemd; vreemd, zeldzaam, speciaal, extravagant; uitstekend, magnifiek. Antoniemen zijn daarentegen normaal, vulgair, gewoon, middelmatig, enz.
In Engels, enkelvoud wordt vertaald als enkelvoud. Bijvoorbeeld: "De bijzondere schoonheid van de Woud”(De unieke schoonheid van het bos).
Enkelvoud in grammatica
In grammatica, het enkelvoud is het cijferteken aan het einde van woorden en dat geeft aan of het verwijst naar een enkele persoon of ding. Bijvoorbeeld: het huis, de vrouw, het kind. In sommige talen, zoals het Spaans, hebben woorden in het enkelvoud geen expliciete markeringen. Het tegenovergestelde gebeurt met het meervoud, dat meestal een . heeft -s final om het meervoudsnummer aan te geven. Bijvoorbeeld: huizen, vrouwen, kinderen.
Enkelvoud en meervoud
Enkelvoud en meervoud zijn antoniemen. Meervoud wordt gebruikt om te verwijzen naar dat wat meervoudig, divers of talrijk is, of dat meer dan één aspect of facet heeft. Het meervoud is ook een grammaticale verbuiging die wordt gebruikt om aan te geven dat het over meer dan één persoon, object of ding gaat. Enkelvoud daarentegen verwijst naar dat wat alleen of uniek is in zijn soort, naar iets dat zeldzaam of buitengewoon is, of naar het grammaticale getal dat aangeeft dat er maar één ding wordt gesproken.
