Wat is spraak:
De toespraak is een mondelinge overlevering met voorbedachten rade en uitgedrukt in plechtige en massale daden, over het algemeen politiek, over een thema, gedachte, visie en/of conclusie om prikkelen, informeren of overtuigen aan het aanwezige publiek.
Spraak komt van het Latijnse woord toespraak wat betekent 'race van de ene plaats naar de andere' wat op zijn beurt voortkomt uit' conversatie 'in de zin van'mondelinge uitdrukking van redenering’.
Een toespraak kan door iedereen worden gehouden zolang deze is aangegeven en goedgekeurd door het publiek of de organiserende instantie.
EEN afstudeertoespraakhet wordt bijvoorbeeld uitgesproken door een student die is gekozen om te verhuizen en het einde van een academische fase te bepalen, en een dankwoord kan worden uitgesproken door iedereen die publiekelijk zijn waardering wil uiten voor een andere persoon of groep.
Directe rede In de taalkunde verwijst het naar de manier van schrijven van de zinnen die rechtstreeks door de gesprekspartner worden uitgedrukt en die wordt uitgedrukt door middel van de dubbele punt (:), tussen aanhalingstekens (""), de koppeltekens (-) of tekstballonnen zoals in strips gebeurt. Bijvoorbeeld:
- Daniel: Ik ga naar de supermarkt
- "Ik ga naar de supermarkt".
- --Ik ga naar de supermarkt.
De indirecte rede in het heden of in het verleden drukt het uit wat er in de derde persoon gebeurt of gebeurde. Bijvoorbeeld: Daniel gaat naar de supermarkt of Daniel gaat naar de supermarkt.
De Verhandeling van de methode, aan de andere kant, het is een boek geschreven in 1637 door René Descartes, oorsprong van de beroemde uitdrukking "Ik denk, dus ik ben".
Spraaktypen
De soorten toespraken zijn onderverdeeld in: karakter en functie wat is er mis mee. De toespraken worden ingedeeld in 5 soorten of stijlen:
- verhalende toespraak: het heeft een literaire structuur die bestaat uit een begin, een midden en een einde. Het wordt gebruikt in literaire toespraken en nieuwstoespraken.
- verklarende toespraak: heeft tot doel een concept, een idee of een mening te presenteren en toe te lichten. Het moet worden gekenmerkt door duidelijk, beknopt en objectief te zijn. Het is meestal onderverdeeld in: verklarende spraak, beschrijvende spraak, definitie spraak.
- Argumentatieve toespraak: het heeft tot doel het publiek door middel van argumenten te overtuigen van een standpunt, stelling of idee dat u wilt demonstreren.
- Informatieve toespraak: het is bedoeld om te informeren, daarom gebruikt het een indirecte rede in de derde persoon en is het meestal beperkt tot feiten en niet tot meningen. Het wordt ook wel referentiële discours genoemd.
- reclame toespraak: zijn functie is het verkopen van een dienst of product. Het is meestal onderhoudend en dynamisch.
De politieke toespraak Het kan verhalend zijn (om te bewegen), verklarend (om politieke maatregelen uit te leggen), argumentatief (als verdediging of verdediging van politieke ideeën), informatief (om te informeren over de genomen politieke maatregelen) of reclame (in de politiek genoemd, demagogie).
