Wat is positivisme:
Positivisme is een filosofische stroming die stelt dat alle kennis op de een of andere manier voortkomt uit ervaring, die kan worden ondersteund door middel van de wetenschappelijke methode. Wijs daarom alle kennis af die voorafgaat aan ervaring.
Positivisme betekent epistemologisch gesproken 'waardeloos' of 'zonder vooroordelen'. Dat wil zeggen, ze geloven niet in eerdere ideeën of a priori ideeën omdat alles open is totdat het objectief is aangetoond door middel van een wetenschappelijke methode.
De term positivisme ontstond in het midden van de 19e eeuw in Frankrijk. De eerste die het positivisme noemde was de Franse filosoof Saint-Simon, voorloper van de sociale filosofie. Het was echter de Franse socioloog en filosoof Auguste Comté (1798 - 1857) die deze filosofische stroming populair maakte samen met de Britse filosoof en politicus John Stuart Mill (1806 - 1873).
Zowel Comte als Mill waren gebaseerd op het idee dat alle kennis of filosofische of wetenschappelijke activiteit zou moeten uitgaan van echte en mogelijke feiten om te verifiëren via de wetenschappelijke methode, dus verwierpen ze elke vorm van kennis voorafgaand aan ervaring.
Het positivisme heeft zijn wortels in de Franse Verlichting of Verlichting waar de nadruk ligt op rationalisme en het 18e-eeuwse Engelse empirisme vertegenwoordigd door David Hume (1711 - 1776).
Evenzo was het een van de resultaten die de Franse Revolutie produceerde na de politieke, sociale en economische veranderingen, die individuen en samenlevingen als studieobjecten op basis van hun ervaringen plaatsten.
Daarom is positivisme een vervoeging van empirisme, een filosofische stroming die is gebaseerd op het feit dat alle kennis wordt verkregen door een soort van ervaring of observatie, waarbij logica en wiskunde verder gaan dan de feiten door de toepassing van wetenschappelijke methode.
- Verlichting
- Empirisme
- Ervaring
De vader van de wetenschappelijke methode René Descartes (1596 - 1650) beweerde dat ideeën aangeboren waren. Later weerlegde John Locke (1632 - 1704) dit idee door ervaring als katalysator voor alle kennis te introduceren.
In een andere geest verwijst de term positivisme ook naar het aannemen van een positievere, comfortabelere en praktischere houding om gelukkig te zijn en betere voordelen te verkrijgen. Zoals je zou zeggen met de psychologische analogie van het glas halfvol of het glas halfleeg, degene die positivisme beoefent of, degene die positief is, ziet het glas altijd halfvol.
Kenmerken van positivisme
Hieronder staan de belangrijkste kenmerken die de filosofische stroming die positivisme wordt genoemd, definiëren.
- Verwerp de begrippen a priori en de concepten of overtuigingen van het universele type die niet zijn geverifieerd.
- Positivisme is gebaseerd op het feit dat empirische feiten de basis vormen voor kennis.
- Het promoot als geldig de kennis van wetenschappelijke aard ondersteund door de wetenschappelijke methode.
- De wetenschappelijke methode moet worden toegepast op zowel wetenschappelijk als humanistisch onderzoek.
- De kennis die wordt verkregen uit het positivisme moet objectief zijn.
- Gedocumenteerd bewijs is het belangrijkste, niet uw interpretaties.
Logisch positivisme
Logisch positivisme of neopositivisme is een filosofische trend die de analyse van taal in zijn wetenschappelijke methodologie omvat en zich beperkt tot de analyse of studie van alles wat empirisch en verifieerbaar is. Deze afleiding van het positivisme ontstond in de 20e eeuw en werd ontwikkeld door de leden van de Wiener Kreis.
