Wat zijn niet-hernieuwbare hulpbronnen?
Niet-hernieuwbare hulpbronnen, ook wel uitputbare hulpbronnen genoemd, zijn hulpbronnen die in de natuur in beperkte hoeveelheden voorkomen.
Niet-hernieuwbare hulpbronnen zijn hulpbronnen waarvan de consumptie sneller plaatsvindt in vergelijking met de tijd die nodig is om ze in de natuur te vormen. Het vormingsproces kan in sommige gevallen miljoenen jaren duren en de willekeurige exploitatie ervan kan leiden tot uitputting.
Sommige voorbeelden van niet-hernieuwbare hulpbronnen Zij zijn:
- de olie,
- de mineralen,
- de metalen,
- natuurlijk gas,
- producten die zijn afgeleid van fossiele brandstoffen, zoals benzine of diesel.
Olie-extractorpomp, een van de belangrijkste niet-hernieuwbare bronnen voor de energievoorziening.
Niet-hernieuwbare hulpbronnen maken hun duurzaamheid niet mogelijk. Er zijn echter aanbevelingen die het uitstellen van het verdwijnen van niet-natuurlijke hulpbronnen mogelijk maken:
- Ontwikkel andere onuitputtelijke elektrische mechanismen zoals wind-, zonne- of hydro-elektrische energie.
- Vermijd het gebruik van niet-hernieuwbare hulpbronnen als grondstof voor een grotere ecologische duurzaamheid.
Niet-hernieuwbare hulpbronnen en hernieuwbare hulpbronnen
Natuurlijke hulpbronnen worden geclassificeerd als niet-hernieuwbare hulpbronnen en hernieuwbare hulpbronnen. Omdat hernieuwbare hulpbronnen niet uitgeput raken, regenereren ze op natuurlijke wijze met snelheden die hoger zijn dan hun consumptie door mensen.
Voorbeelden van hernieuwbare bronnen zijn water, wind, water, aardwarmte en biobrandstoffen.
Niet-hernieuwbare hulpbronnen en onuitputtelijke hulpbronnen
De onuitputtelijke hulpbronnen, zoals de naam al aangeeft, zijn niet uitgeput, ongeacht de hoeveelheid productieve activiteiten die mensen met de hulpbronnen uitvoeren. Sommigen van hen zijn wind, zonlicht, zee, golfenergie, enz.
