Wat is de watercyclus (met afbeeldingen):
De waterkringloop, ook wel de hydrologische kringloop genoemd, is het proces van transformatie en circulatie van water op aarde.
In die zin bestaat de waterkringloop uit de overdracht van water van de ene plaats naar de andere, waardoor de fysieke toestand verandert: van een vloeistof naar een gasvormige of vaste toestand, of van een gasvormige toestand naar een vloeistof, afhankelijk van de omgevingsomstandigheden.
Op aarde wordt water in vloeibare toestand in de zeeën, rivieren of meren verdeeld; in de gletsjers van de polen en bergen in vaste toestand en in de wolken in gasvormige toestand.
Afhankelijk van de fase van het proces zal het water op de een of andere plaats worden gevonden. Vervolgens zullen we schematisch en met illustratieve afbeeldingen uitleggen hoe water in elk van zijn stadia circuleert.
Zie meer over biogeochemische cycli.
Stadia van de watercyclus
Fase 1: Verdamping
De watercyclus begint met verdamping. Verdamping vindt plaats wanneer de zon het oppervlak van het water van rivieren, meren, lagunes, zeeën en oceanen verwarmt. Het water verandert dan in stoom en stijgt naar de atmosfeer, waar de volgende fase plaatsvindt: condensatie.
Zie meer over verdamping.
Fase 2: condensatie
De volgende fase in de watercyclus is condensatie. Tijdens deze fase concentreert de waterdamp die door verdamping naar de atmosfeer is gestegen zich in druppeltjes die wolken en nevel vormen. Daar aangekomen keert het water weer terug naar zijn vloeibare toestand, wat ons bij de volgende stap brengt: neerslag.
Zie meer over condensatie.
Fase 3: Neerslag
Neerslag is de derde stap in de watercyclus. Het treedt op wanneer gecondenseerd water uit de atmosfeer in de vorm van kleine druppeltjes naar het oppervlak daalt.
In de koudste streken van de planeet gaat water echter van een vloeistof naar een vaste toestand (stolling) en slaat het neer als sneeuw of hagel. Later, wanneer het ontdooit, keert het water terug naar een vloeibare toestand in een proces dat smelten wordt genoemd.
Zie meer over Neerslag.
Fase 4: Infiltratie
De vierde fase van de watercyclus is infiltratie. Infiltratie staat bekend als het proces waarbij het water dat als gevolg van regenval op het aardoppervlak is gevallen, de grond binnendringt. Een deel wordt gebruikt door de natuur en levende wezens, terwijl het andere deel wordt opgenomen in het grondwater.
Fase 5: Afvloeiing
Runoff is de laatste fase van de watercyclus. Deze fase omvat de beweging van water door het oppervlak, dankzij de hellingen en ongevallen van het terrein, om opnieuw in de rivieren, meren, lagunes, zeeën en oceanen te komen, wat de terugkeer naar het begin van de cyclus vormt.
Afvloeiing is ook de belangrijkste geologische agent van erosie en sedimenttransport.
Belang van de watercyclus
De Water cyclus is essentieel voor het behoud van het leven op aarde en voor het onderhoud van alle terrestrische ecosystemen. Evenzo bepaalt het de klimaatvariatie en interfereert het met het niveau van rivieren, meren, zeeën en oceanen.
De mens heeft de verantwoordelijkheid om de goede werking van de waterkringloop in stand te houden, aangezien menselijk handelen heeft geleid tot klimaatveranderingen en vervuiling in de biosfeer, waardoor de distributie van water en leven op aarde in gevaar komt.
