Wat is hardheid:
Hardheid verwijst naar wat is hard, resistent en weinig flexibiliteit.
Hardheid is de obstakel of belemmering die door sommige materialen wordt gepresenteerd wanneer je je fysieke conditie wilt veranderen vanwege de cohesie van de atomen. Dat wil zeggen, het is moeilijk te krassen, door te dringen, te slijten, te scheuren, te vervormen of te verbranden.
Zo is metaal een materiaal dat een grote hardheid heeft in vergelijking met plastic.
Over het algemeen is hardheid een term die in de mineralogie en geologie wordt gebruikt om te verwijzen naar de hardheid en de mate van weerstand die een mineraal bezit door krassen of doorboren van ander materiaal.
Bijvoorbeeld: "Glas wordt gekenmerkt door zijn hardheid."
Hardheid is een woord dat op verschillende manieren kan worden gebruikt, zoals het aangeven van de rigoureuze en ernstige houding van een persoon,,De coach toont zijn taaiheid in het bijzijn van atleten."
Ook wel hardheid genoemd callus die zich vormt op het meest oppervlakkige deel van de huid, meestal in de extremiteiten. In de fysiologie, van zijn kant, de term buik hardheid verwijst naar constipatie of problemen met ontlasting.
Bijvoorbeeld: "De nieuwe schoenen gaven me harde hielen", "De dokter raadde me aan om vezelrijk voedsel te eten om de hardheid van mijn buik te vermijden."
Hardheidstesten
Om de hardheid van materialen te bepalen, worden durometers met verschillende soorten punten en belastingsbereiken op de verschillende materialen gebruikt. Hieronder staan de tests die het meest worden gebruikt om de hardheid van materialen te bepalen.
Rockwell-hardheid
Het verwijst naar de Rockwell-hardheidstest, een methode waarmee de hardheid of weerstand van een materiaal bij penetratie wordt berekend. Het wordt gekenmerkt door een snelle en eenvoudige methode die op alle soorten materialen kan worden toegepast. Geen optische lezer nodig.
Om de Rockwell-hardheidstest uit te voeren, kan een stalen kogel of een diamanten kegel worden gebruikt als een punt voor de penetratieapparatuur, die de hardheid van het materiaal zal aangeven volgens de voorbelasting, belasting en afvoerverhouding die wordt gebruikt op het moment van uitvoering van de testen. testen.
Brinell-hardheid
Brinell-hardheid is een schaal die wordt gebruikt om de hardheid van een materiaal te bepalen via de indentatiemethode, die bestaat uit het doordringen van het harde materiaal met een kogelpunt van gehard staal, een belasting en gedurende een bepaalde tijd.
Deze test is onnauwkeurig maar eenvoudig toe te passen. Het is een van de oudste en werd in 1900 voorgesteld door Johan August Brinell, een Zweedse ingenieur.
Vickers-hardheid
Vickers-hardheid is een test die wordt gebruikt in alle soorten vaste en dunne of zachte materialen. In deze test wordt een diamant in de vorm van een piramide met een vierkante basis en een hoek van 136 ° op de penetratieapparatuur geplaatst.
Bij deze test wordt de hardheidsmeting uitgevoerd door de diagonale insteeklengtes te berekenen.
Het resultaat wordt echter niet rechtstreeks uit de gebruikte apparatuur afgelezen, daarom moet de volgende formule worden toegepast om de hardheid van het materiaal te bepalen: HV = 1,8544 · F / (dv2).
Hardheid van water
Waterhardheid is een term die wordt gebruikt om te verwijzen naar de minerale concentratie, met name calcium-, magnesium- en ijzerzouten, die worden gevonden opgelost in natuurlijk water. De hardheid van water wordt weergegeven als Ca CO3.
Nu verwerft water deze mineralen door het contact dat het heeft met de verschillende soorten land waardoor het circuleert, of het nu een rivier of een reservoir is.
In deze betekenis, de mate van hardheid is afhankelijk van het contact dat het water heeft met de grond gedurende de hele reis. Er is dus hard water en zacht water.
Hard water is niet schadelijk voor de gezondheid. Integendeel, de dagelijkse consumptie wordt aanbevolen, omdat het een aanzienlijke hoeveelheid mineralen levert die nodig zijn voor het lichaam.
Aan de andere kant zijn er ook zachte wateren, die worden gekenmerkt door weinig mineralen, waaronder calcium en magnesium.
Soorten waterhardheid
Hard water kan worden onderscheiden in twee hoofdtypen hardheid, namelijk:
Tijdelijke hardheid: Het wordt geproduceerd door zuur calcium- of magnesiumcarbonaat en kan worden verwijderd door kokend water.
Blijvende hardheid: water samengesteld uit calciumsulfaat, nitraten, calcium en magnesiumchloride. Ze verdwijnen niet als het water wordt gekookt, maar ze verdwijnen wel met een methode waarbij natriumcarbonaat wordt gebruikt.
