Wat is de derde leeftijd:
De derde leeftijd is de levensfase die begint vanaf ongeveer 65 jaar. Dit merk kan variëren afhankelijk van de gezondheids- en welzijnsomstandigheden van de persoon, evenals volgens hun gemoedstoestand.
Vanuit politiek en burgerlijk oogpunt heeft elk land verschillende criteria voor het vaststellen van de leeftijd van overgang naar seniliteit vanuit juridisch oogpunt. Zo begint in sommige Latijns-Amerikaanse landen de derde leeftijd op 60-jarige leeftijd.
Andere woorden die als synoniemen kunnen fungeren zijn ouderdom, ouderdom, senescentie, oudere volwassene, tweede jeugd en langdurige jeugd. Deze laatste twee uitdrukkingen zijn eufemismen die worden gepresenteerd als alternatieven om het negatieve beeld van het verouderingsproces uit te wissen.
De veroudering Het maakt deel uit van de levenscyclus en gaat door tot volwassenheid of volwassenheid, een fase waarin de persoon de maximale ontwikkeling van zijn potentieel bereikt, zowel op biologisch, emotioneel, intellectueel als werkniveau in termen van kracht.
Tijdens het ouder worden begint de persoon dus een verouderingsproces, dat zijn prestaties in ieder geval in termen van fysieke verschijning compromitteert. Andere processen zullen afhangen van de specifieke kenmerken van het individu.
Ouderen worden in verschillende culturen vereerd omdat ze de bewaarplaatsen zijn van voorouderlijk geheugen, tradities en collectieve wijsheid.
In de westerse cultuur overheerst echter de cultus van de jeugd, wat belangrijke conflicten in de sociale orde veroorzaakt, vooral in een tijd die wordt gekenmerkt door de toename van de levensverwachting.
Daarom is het voor velen moeilijk om over ouderdom te praten of het ouder worden zelf te accepteren. Dit is deels te wijten aan het feit dat ouderen die zichzelf als actief en dynamisch beschouwen momenteel het slachtoffer kunnen worden van discriminatie op het gebied van werk, affectieve of sociale discriminatie.
Veelvoorkomende problemen van ouderen
In het oudere stadium kan het vaak voorkomen dat sommige problemen zich met een hoge frequentie voordoen. Onder hen kunnen de volgende worden genoemd:
- Depressie bij ouderen: het kan het resultaat zijn van zowel de zelfevaluatie van de geschiedenis door de persoon als van mentale en biologische stoornissen.
- Eenzaamheid bij ouderen: Deze eenzaamheid treft ouderen zowel als gevolg van het ontbreken van specifiek gezelschap thuis als in de perceptie van onbegrip van hun directe omgeving.
- Jeugd.
- volwassenheid.
- Levenscyclus.
