Wat is het menselijk geheugen:
Het menselijk geheugen is een brein functie wat een complex proces met zich meebrengt coderen, opslaan en ophalen van informatie, vaardigheden en ervaring die in het verleden zijn opgedaan.
Het is een fundamentele, maar uiterst belangrijke functie van de hersenen die ontstaat dankzij de synaptische verbindingen die door neuronen worden gemaakt en die het voor mensen mogelijk maken om het vermogen om te onthouden te ontwikkelen.
In feite, hoewel in het geheugen slaat redelijk betrouwbare informatie op, het is geen volledig exacte herinnering aan wat we leven. Daarom hebben we vaak vervormde herinneringen.
In die zin is het menselijk geheugen een van de meest bestudeerde hersenfuncties vanwege het belang ervan. Specialisten hebben vastgesteld dat het een proces is dat zich in verschillende delen van de hersenen ontwikkelt en hun studies hebben zich ontwikkeld van de 19e eeuw tot heden.
Het geheugen stelt ons in staat om te onderscheiden wat we weten, wie de mensen om ons heen zijn, hoe we moeten handelen of bepaalde taken moeten uitvoeren, het stelt ons in staat om ons onder andere in tijd en ruimte te lokaliseren. Daarom is het van vitaal belang, want zonder geheugen zouden mensen niet weten hoe ze moeten handelen in het licht van de verschillende scenario's die ons dagelijks worden voorgelegd.
Fasen van het menselijk geheugen
Hieronder staan de fasen die het menselijk geheugen als hersenfunctie vormen.
- Codering: het is het proces en de continue transformatie van zintuiglijke informatie in verbale codes of visuele codes die betekenis krijgen. Het menselijk geheugen slaat alleen de informatie op die volgens eerdere ervaringen het meest relevant is, dus zowel de concentratie als de aandacht van het individu beïnvloeden wat hun geheugen codeert.
- Opslag: verwijst naar het verzamelen en bewaren van informatie die indien nodig zal worden gebruikt. Opslag kan zowel plaatsvinden in het zogenaamde kortetermijngeheugen als in het langetermijngeheugen.
- Herstel: Het is de actie van herinneren en dat stelt ons in staat om de informatie te vinden die al is gecodeerd (met betekenis) en opgeslagen, om deze op te roepen of bij te werken.
Soorten menselijk geheugen
Het menselijk geheugen is ingedeeld in drie verschillende typen die hieronder worden weergegeven.
Sensorisch geheugen
Sensorisch geheugen is dat wat het wordt opgevangen door de zintuigen, vooral door de visuele en auditieve zintuigen. Dit type geheugen wordt gekenmerkt door het verwerken van een groot aantal informatie, maar het wordt voor een korte tijd opgeslagen. Het kan ook worden overgedragen naar het korte- of langetermijngeheugen.
Het sensorisch geheugen is onderverdeeld in:
- Iconisch geheugen: registreert en slaat een groot aantal visuele stimuli (beelden) op, maar voor een korte tijd totdat wat werd gezien, wordt gecategoriseerd of herkend.
- Echoisch geheugen: slaat tijdelijk auditieve stimuli op totdat de ontvanger ze verwerkt. Dit type geheugen stelt ons bijvoorbeeld in staat om gesprekken te voeren.
Korte termijn geheugen
Het kortetermijngeheugen wordt gekenmerkt door het vermogen om informatie opslaan, uit de omgeving waarin het interageert en voor een beperkte tijd.
In die zin kan het menselijk geheugen tussen de 6 of 7 items of elementen vasthouden voor een periode van ongeveer 30 of 40 seconden, als de informatie niet meerdere keren wordt herhaald.
We kunnen bijvoorbeeld een telefoonnummer slechts korte tijd onthouden als we het niet meer dan één keer herhalen. Een ander voorbeeld kan zijn proberen een reeks elementen te onthouden die ons snel zijn getoond, waarvan sommige na een paar minuten zijn vergeten, vooral de tussenliggende, omdat het gemakkelijker is om de eerste of laatste elementen te onthouden.
Het kortetermijngeheugen kan worden onderhouden door nieuwe informatie constant even te bekijken, anders wordt het vergeten. Zelfs als het een langdurige herziening van de informatie is, kan deze worden overgebracht naar het langetermijngeheugen.
Werkgeheugen
Werkgeheugen of werkgeheugen is een kortetermijngeheugensysteem waarmee we informatie kunnen opslaan en gebruiken die vervolgens kan worden toegepast bij de uitvoering van bepaalde taken waarvoor een soort informatie nodig is die in het langetermijngeheugen is opgeslagen.
Dit geheugen is op zijn beurt samengesteld uit andere subsystemen die:
- Centraal uitvoerend: Het is een toezichtsysteem dat ons in staat stelt om de informatie die we hebben te gebruiken om doelen vast te stellen, taken met een specifiek doel te plannen of te organiseren.
- Fonologische lus: Het is een geheugensysteem dat de verbale informatie die we ontvangen opslaat.
- Visuospatiale agenda: beperkt geheugensysteem dat visuele en ruimtelijke informatie opslaat (mentale beelden).
Lange termijn geheugen
Lange termijn geheugen Het is degene die alle accumulatie van informatie, ervaringen en herinneringen heeft opgeslagen die we gedurende ons hele leven hebben gecodeerd, bewaard en opgehaald. Dat wil zeggen, het is ons algemene geheugen over alles wat we weten.
In het langetermijngeheugen bevinden zich de ontwikkelde vaardigheden, de strategieën die worden toegepast om onder meer verschillende taken, gebeurtenissen, afbeeldingen uit te voeren.
Het langetermijngeheugen kan worden onderverdeeld in:
- Impliciet of procedureel geheugen: het gaat om wat we leren en vervolgens onbewust toepassen. Bijvoorbeeld een fysieke vaardigheid zoals fietsen.
- Expliciet geheugen: verwijst naar de kennis die wordt verzameld door ervaringen. Op zijn beurt is het onderverdeeld in: episodisch geheugen (concrete feiten) en semantisch geheugen (woorden, data, cijfers).
