Wat is hebzucht:
Hebzucht heet buitensporige wens van een persoon om rijkdom en goederen te hebben. Het woord komt als zodanig uit het Latijn cupiditia, die op zijn beurt voortkomt uit cupidotas, cupiditātis.
Hebzucht impliceert in deze zin een fel verlangen naar bezittingen, hetzij materieel (rijkdom, eigendom, goederen) of immaterieel (status, macht, invloed).
in hebzucht, mensen verlangen naar meer dan ze nodig hebben om te leven. Daarom kan het ertoe leiden dat mensen gedrag vertonen dat buiten de moraliteit en legaliteit valt.
In feite, in het christendom hebzucht wordt beschouwd als een van de zeven hoofdzondenomdat het een zonde van overmaat is. Om deze reden is hebzucht het tegenovergestelde van deugden als vrijgevigheid, solidariteit of terughoudendheid.
Dit betekent echter niet dat elk verlangen naar materiële bezittingen noodzakelijkerwijs hebzucht is, want het hebben en verzamelen van goederen is een goede zaak.
Wat hebzucht negatief maakt, is de buitensporige en onverzadigbare honger naar bezittingen, waar geen gematigdheid of respect voor anderen is.
Als curiositeit kunnen we eraan toevoegen dat bij het stierenvechten het verlangen van de stier om te proberen een bundel bedrog aan te vallen die hem wordt aangeboden, hebzucht wordt genoemd.
Zie meer over Hoofdzonden.
Verschil tussen hebzucht en hebzucht
Hebzucht en hebzucht zijn relatief synonieme termen. Beide verwijzen naar de wens van een persoon om alle mogelijke rijkdom, goederen en eigendommen te bezitten.
Ze verschillen echter daarin dat, terwijl in hebzucht dit verlangen naar bezittingen gepaard gaat met het verlangen om ze te houden en ze niet uit te geven, in hebzucht er niet noodzakelijkerwijs een verlangen is om bezittingen te houden, alleen om ze zonder mate te hebben.
Zie meer over Hebzucht.
