Wat zijn persoonlijke voornaamwoorden?
Persoonlijke voornaamwoorden zijn woorden van grammaticale aard die de deelnemers aan een toespraak vertegenwoordigen, of het nu mensen, dieren of dingen zijn.
De functie van persoonlijke voornaamwoorden is om de namen van entiteiten te vervangen door grammaticale personen. Bijvoorbeeld: "Mildred bracht lunch" / "Ze bracht lunch".
In persoonlijke voornaamwoorden verwijst de eerste persoon naar de afzender van het bericht; de tweede persoon verwijst naar de ontvanger en de derde persoon verwijst naar datgene waarover wordt gesproken. Bijvoorbeeld: "Ik heb je gewaarschuwd: hij is niet te vertrouwen."
Er bestaat twee soorten of klassen van persoonlijke voornaamwoorden: beklemtoonde persoonlijke voornaamwoorden en onbeklemtoonde persoonlijke voornaamwoorden.
Tonische persoonlijke voornaamwoorden
Tonic persoonlijke voornaamwoorden zijn die kunnen functioneren als een onderwerp, als een attribuut of als een voorzetselterm. Ze hoeven niet vergezeld te gaan van een werkwoord, dus ze kunnen worden gescheiden met ondergeschikte zinnen.
Tonic voornaamwoorden afhankelijk van het onderwerp of attribuut
Enkelvoud | Meervoud | Voorbeelden (onderwerp) | Voorbeelden (attribuut) | |
---|---|---|---|---|
Eerste persoon | me | wij Wij |
Ik ga naar het feest. | Wij zijn verantwoordelijk. |
Tweede persoon | jij jij jij | jij jij jij | Je zult je doelen bereiken. Je bent erg elegant. Je bent speciaal. | De beste was jij. |
Derde persoon | hij zij het | zij, zij | Ze is vroeg aangekomen. Maak je geen zorgen. Ze kunnen komen. | Het probleem zijn zij. |
De voornaamwoorden "ik", "jij" en "jij" komen vaak voor in termen van geslacht. De rest van de voornaamwoorden geven beide voorwaarden aan: geslacht (vrouwelijk en mannelijk) en getal.
Tonic voornaamwoorden als een voorzetsel term.
Enkelvoud | Meervoud | Voorbeelden | |
---|---|---|---|
Eerste persoon | ik, met mij | wij Wij |
Een appel is genoeg voor mij. |
Tweede persoon | jij, met jou, jij | jij jij jij | Ik heb dit kledingstuk voor je gekocht. We hebben aan je gedacht. |
Derde persoon | hij, zij, het, ja ik snap het | zij, zij | Hij is buiten zichzelf. Hij bracht zijn huisdier mee. |
Onbeklemtoonde persoonlijke voornaamwoorden
De onbeklemtoonde voornaamwoorden zijn die de functie van direct of indirect object vervullen. Ze worden onbeklemtoond genoemd omdat ze geen fonetische onafhankelijkheid hebben, dat wil zeggen, ze hebben een werkwoord nodig om een accentuele eenheid te vormen. Ze worden ook wel clitica.
Afhankelijk van de manier waarop ze zijn geconstrueerd, kunnen onbeklemtoonde persoonlijke voornaamwoorden proclitisch of enclitisch zijn.
De proclitisch zijn de woorden die aan het werkwoord voorafgaan en als een apart woord worden geschreven, hoewel ze ervan afhankelijk zijn.
De enclitica zijn degenen die aan het einde van het werkwoord zijn geïntegreerd en een enkel woord vormen. Ze worden gebruikt wanneer het werkwoord voorkomt in de infinitief, gerundium of gebiedende wijs.
Enkelvoud | Meervoud | Voorbeelden (proclitisch) | Voorbeelden (enclitica) | |
---|---|---|---|---|
Eerste persoon | ik | ons | Ik wil op reis gaan. | Laten we weggaan. |
Tweede persoon | thee | jij, de, de, het | Wat vond je van de film? | Je kunt gaan zitten. Hou je mond. |
Derde persoon | lo, le, la, se | de, zij, de, zij | Ik vermoedde het vanaf het begin. | We zochten ze zonder succes. |
Bekijk meer:
- Voorbeelden van voornaamwoorden