Wat is abstractie:
Abstractie is een intellectueel vermogen dat erin bestaat een element van zijn context te scheiden om het te analyseren en er een concept van te maken.
Het woord komt uit het Latijn abstractie, wat 'wegslepen', 'afzonderen' of 'opzij zetten' betekent. Op deze manier betekent abstractie actie en effect van iets opzij zetten om het te begrijpen.
Abstractie is nuttig en onmisbaar voor de vorming van menselijke kennis. Alle kennis doorloopt namelijk een abstractieproces dat resulteert in een 'abstract concept', dat wil zeggen een idee of begrip.
Daarom is de mens begif.webptigd met vermogen tot abstractie, dat wil zeggen, het vermogen om segmenten van de werkelijkheid te selecteren en deze op een ordelijke en systematische manier te analyseren.
De menswetenschappen, natuurwetenschappen, ideologieën, religies, mythen en de kunsten zijn het resultaat van processen van abstractie van verschillende typen of gradaties.
Abstractie in de filosofie
Voor de filosofie is abstractie een intellectuele operatie die een bepaalde eigenschap van het object isoleert voor studie, analyse en reflectie. Het doel van deze mentale operatie is om de ultieme essentie van dingen te begrijpen.
De Griekse filosoof Aristoteles stelde voor dat elk proces van abstractie begint bij de analyse van empirische gegevens. Volgens de filosoof zijn er drie graden van formele abstractie te herkennen.
Eerste graad van abstractie (natuurkunde)
De eerste graad van abstractie is die welke de aard van de waarneembare orde (materie) vastlegt en analyseert, dat wil zeggen, die elementen die in hun stof 'zijn', die 'mobiele wezens' worden genoemd. Op deze manier verwijst het naar de wetenschap van de natuurkunde, maar ook andere natuurwetenschappen zoals scheikunde en biologie doen hetzelfde.
Tweede graad van abstractie (wiskunde)
De tweede graad van abstractie is degene die de 'kwantumentiteit' bestudeert, dat wil zeggen de kwantiteit. Het ziet af van de 'mobiele entiteit' omdat, hoewel het een materiële realiteit heeft, de 'kwantumentiteit' onafhankelijk kan worden geanalyseerd. Kenmerkend voor de wiskundige wetenschap is de tweede graad van abstractie.
Derde graad van abstractie (filosofie)
De derde graad van abstractie concentreert zijn focus op de entiteit zelf, dat wil zeggen op zijn 'transcendentale' dimensie, en scheidt de 'mobiele entiteit' (materie) en de 'kwantumentiteit' (kwantiteit). Het omvat entiteiten die geen materie nodig hebben om te 'zijn', hoewel ze er misschien wel een hebben of immaterieel zijn (immaterieel moet niet worden verward met spiritueel). Deze graad verwijst naar de metafysica en dus naar de filosofie.
Het kan je interesseren:
- Metafysica.
- Filosofie.
- Kennis.
Abstractie in de psychologie
Volgens Jean Piaget kan men vanuit het oogpunt van psychologische processen spreken van twee soorten abstractie: eenvoudige abstractie en reflectieve abstractie.
eenvoudige abstractie Het is wat het individu in staat stelt informatie uit objecten te halen, dat wil zeggen uit de zintuiglijke werkelijkheid.
Reflecterende abstractie Het is er een die het onderwerp in staat stelt om kennis te extraheren uit hun acties op de zintuiglijke realiteit.
Abstractie in de kunst
Picasso. Schetsen die het proces van grafische synthese en abstractie van het stiermotief weerspiegelen.
In de kunst verwijst abstractie naar de analyse en representatie van de plastische elementen van de compositie, gescheiden van de figuratieve referenties. Bijvoorbeeld het punt, de lijn, de kleur, de geometrie, het volume, de massa en de materialen zelf.
Zo doet de abstracte kunst afstand van imitatie en figurativeisme en gaat ze om met essentiële vormen, allemaal geabstraheerd van objecten die aanwezig zijn in de natuur of de zintuiglijke werkelijkheid.
Abstractie in de beeldende kunst bestaat al sinds mensenheugenis. Dit is bijvoorbeeld te zien aan het gebruik van geometrische motieven uit de Neolithische periode.
Als beweging is abstracte kunst echter gesticht in het hedendaagse tijdperk, wat resulteert in een reeks verschillende stromingen, gegroepeerd in een categorie genaamd abstractionisme.
Soorten abstractie
Vasili Kandinski: Geel, rood en blauw. 1925.
Onder de belangrijkste soorten abstractie in de kunst kunnen we de volgende opsommen:
- Rayonisme (1909): vertegenwoordigd door Mikhail Larionov en Natalia Goncharova. behandelt de plastische transcriptie van het lichtgevende fenomeen.
- Lyrische abstractie (1910): vertegenwoordigd door Vasili Kandinski. Gebruik kunststof elementen met compositorische vrijheid met de nadruk op de harmonie tussen de elementen.
- Constructivisme (1914): vertegenwoordigd door El Lisitsky. Het bevat zowel ruimtelijke geometrie als moderne gereedschappen, technieken en materialen.
- suprematisme (1915): vertegenwoordigd door Malevich. Hij benadert compositie via platte geometrie.
- Neoplasticisme (1917): vertegenwoordigd door Piet Mondriaan. Beperk plastic middelen tot het gebruik van rechte lijnen en primaire kleuren.
- Abstract expressionisme (ca. 1940): vertegenwoordigd door Jackson Pollok. Hij vat het doek op als een onopzettelijke expressie van de kunstenaar door middel van automatisme en non-figuratieve improvisatie.
- Informalisme (ca. 1950): vertegenwoordigd door Henri Michaux en Antoni Tàpies. Voeg een zorg voor materialen toe aan het automatisme en de improvisatie van het abstracte expressionisme.
Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in abstracte kunst.
