Alle levende wezens, of het nu eencellige organismen, planten, schimmels of dieren zijn, inclusief de mens, hebben bepaalde gemeenschappelijke kenmerken: ze zijn allemaal in staat zich te voeden, te groeien en zich voort te planten, wat hen onderscheidt van de niet-levende elementen van de natuur. We zullen elk van deze kenmerken hieronder verder toelichten.
1. Ze hebben een cellulaire organisatie
Levende dingen bestaan uit cellen, de basiseenheid van het leven. Deze hebben een complexe interne samenstelling en kunnen bij samenvoeging structuren van hogere niveaus van complexiteit vormen. Er kunnen eencellige of meercellige levende organismen zijn.
De eencellige organismen Ze bestaan uit een enkele cel en hebben een eenvoudige interne organisatie. Bacteriën bijvoorbeeld.
Eencellig organisme. Het is een paramecium, uit het Protista-koninkrijk.
De meercellige organismen ze hebben een hoger niveau van cellulaire organisatie. Omdat cellen bij elkaar zijn gegroepeerd, vormen ze weefsels en deze vormen op hun beurt de vitale organen die aanleiding geven tot een complex levend wezen. Bijvoorbeeld planten, dieren en mensen.
Weefsels die organismen met meercellige structuren vormen. In dit geval zien we de mens, een voorbeeld van het Animalia-koninkrijk.
Kijk maar:
- Cel
- Niveaus van organisatie van materie
2. Ze vervullen verschillende vitale functies
Elk levend wezen vervult tijdens zijn levenscyclus een reeks vitale functies, namelijk ademen, voeden, metaboliseren en uitscheiden.
Ademen. Alle levende wezens moeten ademen, een mechanisme dat ze op verschillende manieren en in verschillende omgevingen vervullen, afhankelijk van hun ecosysteem.
- Aerobe ademhaling: wanneer zuurstof wordt opgenomen uit lucht of water. Bijvoorbeeld landdieren en waterdieren.
- Anaërobe ademhaling: wanneer een ander element, zoals zwavel, wordt gebruikt om zuurstof te vervangen. Bacteriën bijvoorbeeld.
Voeding. Voedsel is het proces waarbij levende wezens de noodzakelijke voedingsstoffen verkrijgen om te overleven. Het kan heterotroof of autotroof zijn.
- Voeding of heterotrofe voeding: wanneer de voedingsstoffen afkomstig zijn van andere levende wezens. Bijvoorbeeld plantenetende dieren (zoals schapen, runderen), vleesetende dieren (zoals leeuwen, tijgers en spinnen) en allesetende dieren (zoals mensen).
- Voeding of autotrofe voeding: wanneer ze niet afhankelijk zijn van andere levende wezens voor voeding, dat wil zeggen, ze produceren hun eigen voedsel. Bijvoorbeeld planten.
Metabolisatie Het verwijst naar de chemische reacties die door cellen worden geproduceerd. Metabolisatie vindt plaats via twee processen, namelijk anabolisme en katabolisme.
- Anabolisme: nieuwe verbindingen synthetiseren uit eenvoudige moleculen.
- Katabolisme: ontleedt verbindingen in eenvoudige producten.
uitscheiding. Uitscheiding is het proces waarbij levende wezens nutteloze of gif.webptige stoffen uit het lichaam verwijderen. Dat wil zeggen, het is het proces om afval te verwijderen.
Zie ook:
- Ademen
- Voeding
- Metabolisme
3. Ze groeien, ontwikkelen zich en gaan dood
Voorbeeld: levenscyclus van een hen of een haan.
Alle levende wezens hebben een in de tijd beperkte levenscyclus, afhankelijk van hun specifieke kenmerken. Gedurende deze periode ondergaan levende wezens een proces van groei in omvang, ontwikkeling van hun mogelijkheden (inclusief voortplanting), veroudering en dood.
Met andere woorden, alle levende wezens doorlopen een levenscyclus die begint tijdens de zwangerschap, gevolgd door geboorte, groei of ontwikkeling, voortplanting en dood.
Het kan je interesseren: Wat zijn levende wezens?
4. Ze reproduceren
Levende wezens kunnen zich voortplanten. Op deze manier geven ze hun genen door aan nieuwe generaties en zorgen ze voor het voortbestaan van de soort. De reproductie van levende wezens kan seksueel of aseksueel zijn.
- Seksuele voortplanting: treedt op wanneer de aanwezigheid van twee ouders (mannelijk en vrouwelijk) noodzakelijk is voor bevruchting. Bijvoorbeeld zoogdieren zoals leeuwen en dolfijnen.
- Aseksuele voortplanting: vindt plaats wanneer slechts één individu in staat is om andere identieke individuen voort te brengen. Bacteriën of zeesterren hebben bijvoorbeeld geen partner nodig om zich voort te planten.
Kijk maar:
- Reproductie
- Reproductietypen
5. Ze reageren op prikkels
Levende wezens hebben interactie nodig met de omgeving om te leven en daarom reageren ze op de prikkels die ze ervan ontvangen. Dit reactievermogen wordt genoemd is prikkelbaarheid. Door deze eigenschap kunnen levende wezens reageren op chemische, fysieke en zintuiglijke prikkels die essentieel zijn voor hun ontwikkeling. Levende wezens reageren bijvoorbeeld op geuren, geluiden, texturen, visuele prikkels, enz.
6. Ze zijn in staat om hun interne omgeving te reguleren
Levende dingen voeren een proces uit genaamd homeostase. Homeostase bestaat specifiek in het vermogen van levende wezens om hun omgeving of interne toestand stabiel te houden in het licht van bepaalde veranderingen in de omgeving.
Een voorbeeld van homeostase is het zweetproces van de mens, dat tot doel heeft de interne temperatuur te reguleren bij overmatige warmte in de omgeving.
Honden zijn ook in staat om hun temperatuur te regelen als het erg heet is. Dat is de reden waarom honden hijgen met hun tong uitgestoken.
Zie ook: Homeostase
7. Ze passen zich aan de omgeving aan
Kameleon. Voorbeeld van aanpassing door mimesis of camouflage met de omgeving.
Levende wezens zijn in staat zich aan te passen aan bepaalde veranderingen in de omstandigheden van het ecosysteem. Dit vermogen stelt hen in staat om levensonderhoud en overleving te garanderen door verschillende kenmerken aan te nemen.
Sommige dieren zijn bijvoorbeeld in staat zich te camoufleren of op te gaan in de omgeving om zichzelf te beschermen. Dit is het geval bij kameleons, die van kleur veranderen afhankelijk van de toon van de nabijgelegen elementen. Het is ook het geval voor sommige insecten zoals wandelende takken, bepaalde soorten vlinders, enz.
