Betekenis van cultuur (wat is, concept en definitie)

Wat is cultuur:

Cultuur verwijst naar de verzameling materiële en spirituele goederen van een sociale groep die van generatie op generatie wordt overgedragen om individuele en collectieve praktijken te leiden. Het omvat taal, processen, levenswijzen, gebruiken, tradities, gewoonten, waarden, patronen, gereedschappen en kennis.

De functie van cultuur Het is om overleving te garanderen en de aanpassing van de onderwerpen in de omgeving te vergemakkelijken.

Elke cultuur belichaamt als reactie daarop een wereldbeeld naar de realiteit dat de sociale groep leeft. Er is daarom geen onontwikkelde of "ongeschoolde" sociale groep. Wat wel bestaat zijn verschillende culturen en daarbinnen verschillende culturele groepen, zelfs met betrekking tot de dominante cultuur.

De term cultuur wordt ook gebruikt in beperkte zintuigenOfwel om te verwijzen naar de waarden en gewoonten die specifieke groepen beheersen, ofwel om te verwijzen naar gespecialiseerde kennis- of activiteitsgebieden. In beide gevallen gaat het woord cultuur altijd vergezeld van een kwalificerend bijvoeglijk naamwoord.

Bijvoorbeeld:

• politieke cultuur: "Ons land lijdt onder een messiaanse politieke cultuur."
• organisatiecultuur: "Onze organisatiecultuur is gebaseerd op het helpen van mensen."
• fysieke cultuur: "De school moet kinderen fysieke cultuur bieden."

Oorsprong van de term cultuur

Het begrip cultuur is door de geschiedenis heen gevarieerd. in zijn etymologische oorsprong, het woord cultuur komt uit het Latijn cultus wat "cultiveren" of "gecultiveerd" betekent. Deze term is het voltooid deelwoord van het woord colere wat 'cultiveren' betekent.

In de Middeleeuwen wees de cultuur een gecultiveerd land aan. In de Renaissance verscheen het idee van de 'gecultiveerde' man, dat wil zeggen iemand die was opgeleid in literatuur en beeldende kunst.

Vanaf de 18e eeuw begon de term cultuur systematisch te worden gebruikt om te verwijzen naar verlichte kennis. In de negentiende eeuw omvatte cultuur ook goede manieren en gewoonten.

Met de ontwikkeling van de sociale wetenschappen in de twintigste eeuw is het gevoel voor cultuur uitgebreid, tot het gevoel dat we er vandaag aan toeschrijven.

Elementen van cultuur

Elke cultuur bestaat uit een reeks basiselementen. De belangrijkste zijn de volgende:

• Cognitieve elementen: Het verwijst naar de kennis die binnen een bepaalde cultuur is verzameld om te overleven in het aangezicht van de natuur en aanpassing binnen de sociale groep.
• overtuigingen: omvat de set van ideeën die de culturele groep tot stand brengt over wat is waar of nep. Het is gekoppeld aan het waardesysteem.
• Waarden: Het zijn de criteria die dienen als evaluatieve gedragsmodellen, aangezien ze richtinggevend zijn voor wat als acceptabele of onaanvaardbare principes en attitudes wordt beschouwd om de continuïteit van de groep te garanderen.
• Reglement: het zijn specifieke actiecodes die de relatie tussen individuen reguleren op basis van gedeelde waarden. Omvat het systeem sancties. Er zijn twee soorten regels:
  • Prescriptieve normen: ze geven de taken en verplichtingen aan.
  • Beschrijvende regels: aangeven wat niet mag.
• Systeem van tekens en symbolen: Het zijn allemaal willekeurige en conventionele communicatiemiddelen die de sociale groep gebruikt om berichten te verzenden. We kunnen de . noemen taal, de schrijven, de grafische tekens en de symbolen.
• Niet normatieve gedragsvormen: het zijn die gedragskenmerken die de ene sociale groep van de andere onderscheiden, zelfs binnen een gedeelde cultuur. Is wat wordt genoemd eigenaardigheid.

Andere benaderingen van culturele fenomenen stellen het volgende vast als elementen van cultuur:

• De immateriële of spirituele cultuur, komt overeen met de cultuur die door mondelinge overlevering wordt overgedragen. Bijvoorbeeld:
  • geloofssysteem;
  • waarden;
  • taal;
  • muziek;
  • wetten, enz.
• Materialistische cultuur, is degene die op een materiële manier wordt weergegeven, zoals technologie, culturele consumptiegoederen en materieel erfgoed. Bijvoorbeeld:
  • architectuur;
  • beeldende kunst;
  • kleding;
  • keuken;
  • hulpmiddelen;
  • wapens, enz.

Kenmerken van cultuur

Alle culturen worden gekenmerkt door het delen van een reeks elementen, waaronder we kunnen wijzen op het volgende:

• Bedek de totaliteit van menselijke praktijken;
• ontstaan verzet tegen de natuur (instinct versus kennis);
• vertegenwoordigen visie van de wereld;
• ze drukken zichzelf uit symbolisch;
• voorzien sociale orde;
• zijn voortbestaan ​​hangt af van de communicatie;
• consolideren tradities;
• Zij zijn dynamiek, dat wil zeggen, ze zijn getransformeerd;
• zijn min of meer Open, dat wil zeggen, ze zijn vatbaar voor de invloed van andere culturen. Daarom zijn ze onderworpen aan processen van:
  • inculturatie;
  • transculturatie;
  • acculturatie;
  • inculturatie.

Soorten cultuur

Cultuur kan worden ingedeeld op basis van verschillende criteria. Dit is afhankelijk van het doel van het onderzoek en de theoretisch-ideologische benadering. Culturen worden normaal geclassificeerd volgens: onderwerpen, dat wil zeggen zaken van collectief belang. De meest voorkomende manieren om cultuur te classificeren zijn als volgt:

Volgens de historische betekenis

Pieter Bruegel: Nederlandse spreekwoorden. 1550. Olieverf op hout. 1.17 x 1.63cm. Staatsmusea van Berlijn.

Het verwijst naar culturen die binnen een beperkte tijdsperiode zijn gekaderd. Culturele transformatie impliceert niet een absolute ontbinding van de cultuur, maar haar aanpassing aan historische veranderingen.

Bijvoorbeeld:

• renaissancecultuur;
• barokke cultuur;
• middeleeuwse cultuur.

Volgens de antropologische zin

De Akropolis van Athene, Griekenland.

Het verwijst naar de cultuur die een volk op een alomvattende manier identificeert.

Bijvoorbeeld:

• Egyptische cultuur;
• Inca-cultuur;
• Griekse cultuur;
• Westerse cultuur;
• oosterse cultuur, enz.

Volgens het religieuze paradigma

In de antropologie van religies worden culturen ingedeeld naar het soort religieus paradigma dat ze ontwikkelen. Binnen deze categorieën zijn die van monotheïstische culturen en polytheïstische culturen.

Bijvoorbeeld:

Monotheïstische culturen:

• Joodse cultuur;
• christelijke cultuur;
• moslim cultuur.

Polytheïstische culturen:

• hindoeïstische cultuur;
• oude Grieks-Romeinse cultuur.

Volgens kennis van schrijven

Egyptisch hiërogliefenschrift.

Een andere manier om culturen in te delen is op basis van hun kennis van schrijven. De termen worden gebruikt orale culturen of ongenadige culturen om te verwijzen naar culturen die geen schrift hebben. Degenen die schrijfsystemen hebben of hebben gehad, worden genoemd geschreven culturen.

Bijvoorbeeld:

Agrafische culturen:

• Yanomani inheemse cultuur (Venezuela)

Schriftelijke culturen:

• Egyptische cultuur (hiërogliefenschrift);
• Mesopotamische cultuur (spijkerschrift).

Volgens de productiewijze:

Rijstteeltvelden in China.

Culturen worden getransformeerd samen met hun productiewijzen of vice versa. Onder hen kunnen we de volgende typen noemen:

• Nomadische culturen: degenen die afhankelijk zijn van jagen en verzamelen, waarvoor ze vaak migreren.
  • Voorbeeld: Chichimeca-cultuur in Mexico.
• Agrarische culturen: degenen die sedentair worden dankzij de ontwikkeling van landbouw- en veeteelttechnologie.
  • Voorbeeld: Chinese cultuur.
• Stedelijke cultuur: die zijn gevestigd in stedelijke centra die worden beheerst door commerciële activiteiten.
  • Voorbeeld: Renaissancecultuur of de cultuur van de steden van vandaag.
• Industriële culturen: degenen die industriële productiewijzen van enorme omvang toepassen.
  • Voorbeeld: De huidige westerse samenleving.

Volgens de sociaal-economische orde (of hegemonie)

In de studie van cultuur binnen dezelfde samenleving heeft de classificatie van cultuur naar sociale klasse, sociaaleconomische orde of hegemonie de overhand gehad, vanwege de impact die materiële orde heeft op culturele processen.

Eerst hadden ze het over hoge cultuur Y lage cultuur. Hoge cultuur werd vertegenwoordigd door de verlichte elite van de samenleving, die aan de macht was. De lage cultuur werd toegeschreven aan de analfabete volkssectoren, die de meest kwetsbare sectoren waren. Deze classificatie, al in onbruik, reageerde op een niveaubeoordeling op basis van de hegemonie van de dominante groep.

Met de opkomst van het nationalisme werden de populaire sectoren beschouwd als vertegenwoordigers van de nationale identiteit. Dus de uitdrukking populaire cultuur ten koste van de lage cultuur. Hoge cultuur werd hernoemd elitaire cultuur, elitecultuur, cultuur "gecultiveerd", officiële cultuur of academische cultuur.

Bijvoorbeeld:

• populaire cultuur: folkloristische tradities zoals de carnaval.
• elite cultuur:
  • de schone kunsten ("gecultiveerd");
  • de officiële religie of ideologie van een staat (ambtenaar of ambtenaar);
  • geneeskunde als kennisgebied (academisch);

Volgens de diffusiemodi:

Met de komst van de massamedia werden culturele processen veranderd. Daar zijn nieuwe culturen uit voortgekomen.

Voor massa cultuur of massa cultuur de cultuur die voortkomt uit de informatie die door de massamedia wordt onthuld, is bekend, dat wil zeggen aan de consumentencultuur. Het beïnvloedt zowel de elitecultuur als de populaire cultuur.

Bijvoorbeeld:

• Het wereldwijde fenomeen van The Beatles en andere popidolen;
• De universele consumptie van bepaalde producten en de imaginaire die daarmee samenhangt (bijvoorbeeld frisdranken).

De cybercultuur het is een van de andere culturen die worden gedefinieerd volgens zijn communicatiemiddelen. Onder cybercultuur wordt verstaan ​​een cultuur die wordt gevormd door de interactie van onderwerpen via sociale netwerken en virtual reality.

Bijvoorbeeld:

• Tweede leven, virtuele gemeenschap.
• Cultuur Facebook en van andere sociale netwerken.

Volgens de machtsstrijd binnen een samenleving

De verschillen tussen de sectoren van een samenleving genereren bewegingen van verzet en/of innovatie die de hegemoniale orde tegemoet treden. Vaak hebben ze te maken met generatieverschillen die worden geaccentueerd in het licht van technische en wetenschappelijke vooruitgang. Binnen deze categorie herkennen we de concepten van: subcultuur Y tegencultuur.

Bijvoorbeeld:

Subculturen:

• rockers;
• gotisch.

Tegenculturen:

• hippie beweging;
• feminisme.

• Soorten cultuur
• Subcultuur
• tegencultuur

Cultuurfilosofie

De cultuurfilosofie is een tak binnen de filosofische discipline die tot doel heeft het concept van cultuur en de weerslag ervan op het onderwerp te begrijpen. In een essay getiteld "Idee en geschiedenis van de cultuurfilosofie", gepubliceerd in het boek, Cultuurfilosofie (VV.AA., 1998), definieert onderzoeker David Sobrevilla de cultuurfilosofie als:

… De wijsgerige reflectie op de elementen en dynamiek van culturele fenomenen, de onderbouwing van de daaruit afgeleide concepten en de evaluatie en kritiek van deze fenomenen vanuit een wijsgerig perspectief.

Volgens de onderzoeker is het verschil tussen de benadering die de filosofie maakt van cultuur ten opzichte van andere disciplines (antropologie of psychologie bijvoorbeeld), dat de filosofie zich richt op de studie van het conceptuele. De cultuurfilosofie beschouwt de empirische analyse van culturele fenomenen dus niet als feiten. Integendeel, het probeert ze te begrijpen vanuit een filosofisch oogpunt.

Culturele context

Culturele context staat bekend als die culturele variabelen die het mogelijk maken om een ​​bepaald fenomeen dat wordt bestudeerd te begrijpen. Dat wil zeggen, het zijn die culturele elementen die invloed hebben op een feit, karakter of product van de geschiedenis, en die daarom in overweging moeten worden genomen om een ​​eerlijke interpretatie van de te onderzoeken materie te geven. Bijvoorbeeld: waardesysteem, gebruiken, dominante spiritualiteit, etc. Als u de culturele context van een probleem begrijpt, kunt u het risico op een probleem minimaliseren Waarde oordelen.