Wat is morfologie:
Als morfologie wordt het de tak van een discipline genoemd die zich bezighoudt met de studie en beschrijving van de uiterlijke vormen van een object.
In die zin kan het worden toegepast op de studie van woorden (linguïstiek), levende wezens (biologie) of het aardoppervlak (geomorfologie). Het woord bestaat uit de Griekse woorden μορφή (morphé), wat 'vorm' betekent, en λóγος (logo's), ‘Behandeld’.
Morfologie in de taalkunde
In de taalkunde omvat morfologie de onderdeel van grammatica dat zich bezighoudt met het classificeren en verklaren van het functioneren en de betekenis van variaties in woordvorm binnen de structuur van de taal.
In deze betekenis, morfologie vervult drie functies: specifiek: categoriseer woorden volgens hun functie (zelfstandig naamwoord, bijvoeglijk naamwoord, werkwoord, bijwoord, enz.); bestudeer de variaties van zijn vormen, dat wil zeggen, zijn buigingen; en verklaart de processen die betrokken zijn bij de afleiding en samenstelling van woorden.
Om vollediger uit te leggen hoe een taal werkt, morfologie kan ook worden geïntegreerd in de syntaxis in een studierichting die bekend staat als morfosyntaxis.
Morfologie in de biologie
In de biologie houdt morfologie zich bezig met de studie van de vormen en structuren waaruit levende wezens bestaan in het algemeen, zoals cellen, bacteriën, virussen, planten, schimmels of dieren.
Uw aanpak kan van specifiek belang zijn beschrijvend, met aandacht voor de functionaliteit en kenmerken van een bepaalde structuur of systeem, of comparatief, in het contrast tussen verschillende soorten, of zelfs dezelfde soort in de tijd.
Op deze manier helpen hun analyses om de explain transformaties en wijzigingen die voorkomen in de structuren van een organisme, afhankelijk van zijn omgeving (aanpassing), en biedt vanuit historisch oogpunt benaderingen die het begrip van de evolutionaire processen.
Geomorfologie
Binnen de Fysische Geografie is de tak van Geomorfologie is degene die verantwoordelijk is voor studie en beschrijving van de uiterlijke vormen van de aardkorst, afhankelijk van endogene processen (goed geologisch) die tussenbeide zijn gekomen in zijn oorsprong en vorming, evenals de exogeen (klimaat, wateren, levende wezens, enz.), die het uiterlijk hebben bepaald.
