Wat is Urbano:
Stedelijk is een bijvoeglijk naamwoord dat wordt gebruikt om iets aan te duiden dat bij de stad hoort of relatief is. Het woord komt als zodanig van het Latijnse woord urbānus.
Enkele kenmerken van de stedelijke gebieden Het is een grote, zeer dichte bevolking die zich voornamelijk wijdt aan activiteiten in de secundaire en tertiaire sectoren van de economie, dat wil zeggen aan industrie, handel en diensten.
Ook, stedelijke ruimten Ze hebben complexe infrastructuren voor de levering van diensten, zoals water, elektriciteit, transport en communicatie.
De Stedelijk landschapHet onderscheidt zich van zijn kant door het overwicht van verticale constructies die bestemd zijn voor zowel wonen als werken, evenals complexe wegcommunicatiesystemen, wat verklaart waarom beton en asfalt de overhand hebben op ruimtes in zijn configuratie.
Momenteel is de groei van stedelijke ruimtes het is een inherente toestand van steden met een intense economische activiteit, die steeds meer mensen aantrekken. Dit heeft de uitbreiding mogelijk gemaakt om andere bevolkingskernen op te nemen die op een harmonieuze en functionele manier zijn geïntegreerd binnen een schema van stedelijke ontwikkeling.
Dit alles impliceert dat ze efficiënte wegcommunicatiesystemen delen die de dagelijkse arbeidsmigratie vergemakkelijken. In die zin kunnen we, wanneer de stedelijke ruimte wordt vergroot tot het punt dat er in zijn gebied een reeks steden of bevolkingsgroepen is die nauw met elkaar verbonden zijn en samenhangen met de hoofdas van de stad, spreken van een grootstedelijk gebied.
Als je wilt, kun je ook ons artikel over City raadplegen.
Aan de andere kant, het woord stedelijk wordt ook gebruikt als synoniem van bezuinigingen, attent of geleerd, om te verwijzen naar het type persoon dat goede manieren observeert in de omgang met anderen.
Stedelijk en landelijk
De landelijk concept wordt gebruikt als het tegenovergestelde van lo stedelijk. Als zodanig is het landelijk Het is dat wat eigen is of dat verwijst naar het veld, zowel naar het soort leven als naar de beroepen die erbij horen.
Het platteland daarentegen kan ook verwijzen naar nederzettingen met een lagere bevolkingsdichtheid en met minder inwoners in vergelijking met stedelijke. De bevolking is voor het grootste deel toegewijd aan activiteiten van de primaire sector, zoals veeteelt, landbouw, de winning van grondstoffen, enz. Kenmerken van a landelijke zone het is een overwegend landelijk landschap, met veel groen en ruige gebieden.
Zie ook agglomeratie.
Stedelijk en voorstedelijk
Wat voorstad Het wordt een ruimte genoemd die niet volledig verbonden is met het stedelijk gebied zelf, maar zich aan de rand of aan de periferie ervan bevindt, ondanks het feit dat de bewoners in veel opzichten afhankelijk zijn van de stedelijke as.
Op deze manier kan de suburban verwijzen naar twee soorten bevolkingsnederzettingen die zich aan de stedelijke rand bevinden. Ten eerste verwijst het naar een type geplande stedelijke ontwikkeling, meestal samengesteld uit eengezinswoningen, uitgerust met alle basisvoorzieningen en met een efficiënt wegennet dat communiceert met de belangrijkste stedelijke as van het gebied. Als zodanig wordt het voornamelijk bewoond door de middenklassebevolking die een aanzienlijk deel van het personeelsbestand van de stad vertegenwoordigt. Dit type bevolkingskern is meestal ook bekend onder de naam slaapkamerstad of satellietstad.
Aan de andere kant is er ook de opvatting, in de Spaanse taal, van voorstad als een geïmproviseerde bevolkingsnederzetting, met beperkte toegang tot diensten en gebrekkige wegcommunicatiesystemen, voornamelijk bewoond door mensen met beperkte middelen. In die zin verwijst het naar de armoedegordel of de marginale zone.
Marginale stedelijke ruimte
Wat marginale stedelijke context zo heet het sector van de stedelijke ruimte die perifere gebieden omvat, gelegen aan de rand van de stad, en dus ver van het centrale deel van de stad. Als zodanig bestaat de bevolking uit mensen die in armoede leven. Enkele kenmerken van deze sectoren zijn beperkte toegang tot basisdiensten (zoals elektriciteit en water), schaarse of gebrekkige wegcommunicatiesystemen, evenals een gebrek aan infrastructuur voor gezondheids- of onderwijsdiensten, en een algemene situatie van verwaarlozing met betrekking tot de veiligheid van de burgers . Dit soort ruimtes worden ook wel gordels van armoede of ellende genoemd.
