Wat is personificatie:
Verpersoonlijking het is leven, handelingen of kwaliteiten van het rationele wezen toeschrijven aan de irrationele, of aan levenloze, onstoffelijke of abstracte dingen. Aan de andere kant is de personificatie: vertegenwoordigen in een persoon, of vertegenwoordigen in zichzelf, een mening, systeem enz.Bijvoorbeeld: Luther personifieert hervorming.
Als een expressieve bron, de personificatie, bekend als prosopopeia, is een literaire figuur die wordt behandeld als een soort metafoor die erin bestaat eigenschappen van de mens toe te kennen aan een dier of dingen, bijvoorbeeld: terwijl de kinderen speelden, de bomen lachten, "de nachtwind draait in de lucht en zingt" Pablo Neruda, de sterren huilden toen ze de lege straten zagen, de auto klaagde over zijn ouderdom, enzovoort.
De personificatie, omvat ook abstracte begrippen, bijvoorbeeld: "hij werd omhelsd door de dood en sleepte hem weg" en soms kan het onstoffelijke of abstracte ding verborgen blijven totdat de betekenis van de literaire tekst is ontcijferd, kan dit punt worden waargenomen in het gedicht: "Het kwam, eerst , puur "door Juan Ramón Jiménez, pas aan het einde van het gedicht begreep de lezer dat de persoon waarnaar in het schrijven wordt verwezen "poëzie" was:" gekleed in onschuld. En ik hield van haar als een kind. En ze deed haar tuniek uit en verscheen helemaal naakt, oh passie van mijn leven, naakte poëzie, de mijne voor altijd! "
De personificatie is een literaire figuur die veel wordt gebruikt in de kinderliteratuur, hij komt voor in tal van legendes en fabels, om de verbeelding, het redeneren te bevorderen en op deze manier de verschillende aspecten van het leven en de wereld waarin men leeft te begrijpen. Evenzo is personificatie gekoppeld als een van de takken van science fiction waarin de toekenning van gebaren, aanleg voor levenloze wezens de kijker in staat stelt een fantastisch avontuur te observeren, dit punt wordt waargenomen in stripverhalen, films zoals: "Alice in the country van de wonderen "," de schoonheid en het beest "," de vagebond en de zwerver ", onder anderen.
Voorbeelden van personificatie
- De natuur is wijs.
- De wind kreunt om zijn eenzaamheid.
- De televisie schreeuwde van de pijn.
- “In het begin toonde het konijn wat wantrouwen, maar zodra het merkte dat de kleintjes dichterbij kwamen om het eten te brengen, ging het op zijn handen staan om de koolbladeren te pakken en at ze zelfs voor hun neus. Zijn zijden trilden niet meer als de kinderen hem te pakken kregen, en hij hurkte graag in de zon, in een hoekje, toen Juan hem uit de grot haalde om adem te halen." Miguel Delibes, "Het konijn"
- “Oude, de zeer nobele en trouwe stad, gesneden in een verre eeuw, verteerde de stoofpot en de rotte pot, en rustte tussen dromen door luisterend naar het eentonige en vertrouwde gezoem van de koorklok, die weerklonk op de top van de slanke toren in de Heilige Basiliek." Leopoldo Helaas, «Clarín». De regent.
