Wat is cynisme:
Het woord cynisme kan zijn: synoniem met schaamteloosheid, onbeschaamdheid of onbeschaamdheid. Het kan ook verwijzen naar een filosofische doctrine van het oude Griekenland die stelde dat deugd de enige mogelijke weg naar geluk was, en daarom verwierp het sociale conventies en omarmde het ascese.
Cynisme heeft dus twee over-meaning.com relatief ver verwijderd, maar geassocieerd, sinds een bepaalde moderne perceptie van de cynische filosofische doctrine, die cynici kenmerkte als mensen die eenvoudigweg sociale conventies en bepaalde waarden zoals roem, macht of rijkdom verachten , heeft zo de overhand gekregen dat het een nieuwe betekenis aan het woord heeft gegeven.
Zo werd de cynicus, die een strenge discipline beoefende die bevorderlijk was voor de deugd, begrepen als een persoon die niet gelooft in de oprechtheid of goedheid van menselijk handelen. Bijvoorbeeld: "Praat niet met zo'n cynisme tegen me."
Vandaar dus alle negatieve beoordelingen die door het woord cynisme worden geassimileerd: schaamteloos liegen of verdedigen en het beoefenen van onbescheiden of oneerlijke acties. Bijvoorbeeld: "Het cynisme van de jeugd van tegenwoordig verdient de aandacht van hun ouderen."
Het woord cynisme komt als zodanig uit het Latijn: cynisme, en dit op zijn beurt van het Griekse κυνισμός (kynismós), afgeleid van κύων (kyon), wat ‘hond’ betekent, verwijzend naar de levenswijze van de cynische filosofen.
Cynisme in de filosofie
Zoals cynisme in de filosofie de doctrine van de cynici wordt genoemd, een groep filosofen die van mening zijn dat de enige zorg van de mens zou deugdzaamheid moeten zijn, omdat alleen hierdoor geluk kan worden bereikt. De cynische school is opgericht door Antisthenes, leerling van Socrates.
Cynici verachtten alle sociale normen en conventies; ze verwierpen roem, macht of rijkdom, met het argument dat deze waarden, gedicteerd door conventies, niet de deugdzame weg waren.
De cynicus dekte nauwelijks zijn basisbehoeften; Hij verwaarloosde zijn hygiëne en zijn kleding, hij kleedde zich uit of ontkende eigendom en rijkdom, hij miste een gezin en een levensonderhoud, en hij wijdde zich aan het waarschuwen, om de twee aan drie, de frivoliteit en corruptie van de samenleving waarin hij leefde. De cynicus genoot dus grote vrijheid.
Om zo te Diogenes van Sinope, een belangrijke cynische filosoof, zouden de idealen van het leven zelfredzaamheid moeten zijn (autarkeia), en apathie (apathie).
Cynisme was een doctrine die een zekere bloeitijd genoot, vooral tijdens de opkomst van het Romeinse rijk in de 1e eeuw. En hoewel de doctrine als zodanig in de 5e eeuw was verdwenen, nam het vroege christendom toch veel van zijn ideeën over.
- Ascentisme.
- 50 gebreken van een persoon: van de minst vervelende tot de meest ernstige.
