Wat is de rechterlijke macht:
De rechterlijke macht is de macht die de staat heeft om zorg te dragen voor en te voldoen aan de wetten van de grondwet, net zoals rechtspreken van een land door de toepassing van vooraf vastgestelde wet- en regelgeving.
De staat bestaat uit drie openbare machten: de uitvoerende macht, de wetgevende macht en de rechterlijke macht. Elk van deze bevoegdheden heeft specifieke bevoegdheden die ze uitvoeren via verschillende entiteiten.
Daarom is het doel van de rechterlijke macht om ervoor te zorgen dat de grondwet en wetten in het algemeen worden nageleefd, de verantwoordelijkheden van bedrijven af te dwingen en de rechten van burgers te beschermen.
De rechterlijke macht wordt uitgeoefend door rechters, openbare aanklagers en magistraten die werkzaam zijn in het Hooggerechtshof of het Hooggerechtshof, dat de hoogste vertegenwoordiger van justitie is, door rechtbanken en andere rechtbanken, waar zij verantwoordelijk zijn om te beslissen welke wetten of voorschriften moeten worden toegepast in elk geval.
Aan de andere kant hebben deze vertegenwoordigers van de rechterlijke macht de bevoegdheid om hun oordeel op te leggen aan de wetgevende macht of de uitvoerende macht, zolang zij hun functies niet vervullen of acties uitvoeren die wetten bevorderen die superieur zijn aan de bestaande.
De rechterlijke macht functioneert autonoom over de wetgevende macht en de uitvoerende macht om haar adviezen te waarborgen. Daarom is er een bevoegdheidsverdeling, die tot doel heeft machtsmisbruik te voorkomen en de rechten van burgers te beschermen.
Functies van de rechterlijke macht
De belangrijkste functie van de rechterlijke macht is het verzorgen en handhaven van de wettelijke voorschriften die zijn vastgelegd in de grondwet van een land.
Een andere functie van de rechterlijke macht is om de uitvoerende macht te controleren en te voorkomen dat deze machtsmisbruik maakt, dat wil zeggen dat de president van een land machtsmisbruik pleegt en de vrijheid van burgers beperkt of de door de wet opgelegde grenzen overschrijdt.
In deze gevallen moet de rechterlijke macht optreden als onafhankelijke macht en de rechtspleging volgens de wet waarborgen. Dit gebeurt echter alleen in democratische overheidssystemen en niet in totalitaire systemen.
De rechterlijke instanties, dat wil zeggen het Hooggerechtshof of het Hooggerechtshof, rechtbanken of andere rechtbanken, zijn stabiel in de tijd, hun functies zijn permanent en hun verplichtingen kunnen niet aan derden worden gedelegeerd.
Er moet echter ook worden opgemerkt dat de rechterlijke macht alleen naar de wet zelf moet handelen en wanneer een van de betrokken partijen bij een onregelmatige situatie het verzoek doet.
