Wat is systeemdenken:
Systeemdenken is een analysemethode die alle onderling samenhangende delen beoordeelt die op hun beurt een situatie vormen om een groter bewustzijn van de gebeurtenissen te krijgen en waarom.
Door systeemdenken alle delen van een geheel worden bestudeerd. Het is een denkwijze die veelal wordt toegepast in onder meer wetenschappelijke studies, techniek en bedrijfskunde als methode om een probleem of situatie op te lossen.
Systeemdenken bestaat uit een reeks hulpmiddelen waarmee u kunt structureren en begrijpen wat situaties zijn, van de meest complexe tot de eenvoudigste, en zo de beste manier te definiëren om te reageren of een probleem op te lossen. Het is een manier om de cognitieve vermogens van individuen in de praktijk te brengen.
De oorsprong van de term en de methodologie van systeemdenken is nog recent, de eerste onderzoeker die het noemde was de bioloog Ludwig von Bertalanffy. Later werd hij gevolgd door andere onderzoekers uit verschillende gebieden, zoals psychiatrie, filosofie en techniek, die de term, de toepassingen en resultaten ervan aan het ontwikkelen en verdiepen waren.
De filosoof Edgar Morin stelde voor om systeemdenken over te brengen naar complex denken, omdat het wordt gekenmerkt door georganiseerd te zijn en vaardigheden te ontwikkelen die verschillende filosofische, wetenschappelijke en sociale problemen kunnen aanpakken.
Kenmerken van systeemdenken
Systeemdenken wordt gekenmerkt door het bepalen van de delen waaruit een geheel bestaat, vandaar de complexiteit ervan, omdat het verder wil gaan dan wat met het blote oog wordt waargenomen.
- Van het bijzondere naar het algemene kan een bredere visie op de situatie of het probleem worden verkregen.
- Het is een complexe vorm van denken en analyseren.
- Door systemisch denken kunnen patronen en strategieën worden geïdentificeerd om toekomstige situaties te voorkomen of het hoofd te bieden.
- Het is nuttig om dit soort denken toe te passen bij het leiden van een bepaald werkteam of project.
- Het biedt effectievere methoden en strategieën om moeilijkheden het hoofd te bieden en de omgeving om ons heen te begrijpen.
Systeemdenken in organisaties
Op het gebied van organisaties roept systemisch denken een multidisciplinaire en transdisciplinaire visie op om een diepgaande en completere analyse van een bedrijf of organisatie te maken en zo te bepalen wat zijn sterke en zwakke punten zijn op het gebied van management en productie en, welke stappen ze moeten worden uitgevoerd voor hun evenwicht.
Bedrijven of organisaties functioneren als een geheel dat bestaat uit verschillende werkgebieden, die geïntegreerd zijn en zelfs van elkaar afhankelijk kunnen zijn om een definitief goed of dienst te ontwikkelen.
Dit is waar het belang van systemisch denken ligt, het vermogen hebben om te begrijpen hoe elk van de onderdelen van een geheel werkt en een strategische oplossing voor een probleem genereren door middel van processen die ook integratief zijn en stabiele en duurzame ontwikkeling genereren.
Het management van de organisatie moet aandacht hebben voor alle gebieden waaruit het bedrijf bestaat en werk- en ontwikkelingsstrategieën voorstellen die zijn aangepast aan hun goede werking zonder de andere negatief te beïnvloeden. Door de werkruimten op de juiste manier met elkaar te verbinden, kan een optimaal resultaat worden gegarandeerd.
Voorbeelden van systeemdenken
Systeemdenken kan worden toegepast op alle activiteiten van het dagelijks leven, vandaar dat het belangrijkste kenmerk is om het belang te begrijpen van de onderdelen die een geheel vormen.
In groepssporten, zoals voetbal of honkbal, kan er bijvoorbeeld één speler zijn die meer opvalt dan de anderen in een positie.
Wat echter van belang is, is zijn bekwaamheid in teamspel, aangezien het winnen of verliezen van een toneelstuk niet alleen afhangt van zijn vaardigheden, maar ook van het werk en de strategie die hij uitvoert met de rest van zijn teamgenoten.
Aan de andere kant, wanneer een organisatie bijvoorbeeld een probleem presenteert in het productiegebied, is het mogelijk dat het probleem voortkomt uit een ander werkgebied of andere gebieden, maar alleen wordt weerspiegeld in het productieproces.
Door systemisch denken is het mogelijk om dit soort detectie te doen, omdat alle onderdelen waaruit de organisatie bestaat als geheel worden beoordeeld en niet afzonderlijk. Zodra de situatie is bepaald, worden de te volgen stappen en strategie vastgesteld om het probleem op te lossen.
