Wat is Polysyndeton:
De polysyndeton, in retoriek, is een literaire figuur die bestaat uit het herhaaldelijk gebruik van een voegwoord om een tekst meer zeggingskracht te geven.
Het woord komt als zodanig uit het Latijn polysind (ton), die op zijn beurt weer afkomstig is van het Griekse πολυσύνδετον (polysdendeton).
Deze specifieke retorische figuur wordt gekenmerkt door het feit dat er meer voegwoorden worden gebruikt dan gewoonlijk in spraak worden gebruikt.
Voegwoorden zijn woorden die worden gebruikt om woorden, zinsdelen of proposities in een opsomming aan elkaar te koppelen. Het zijn voegwoorden Y, geen van beide, goed, wat, maar, anders-, omdat, onder andere.
In gewone taal worden voegwoorden vooral gebruikt om de laatste twee elementen met elkaar te verbinden. Bijvoorbeeld: Luis, Marta, Patricia, Raquel kwamen naar het feest Y Paulus.
In de polysyndeton worden echter voegwoorden vóór elk element gebruikt, hetzij om de nadruk te leggen of om de zeggingskracht te versterken.
Bijvoorbeeld:
"Oh geweldig Y vruchtbaar Y magnetische slaaf ".
Pablo Neruda
“Y daar wordt sterk herkend, Y het groeit Y wordt gelanceerd,
Y in beweging komen Y verhoogt schuim, Y springen Y vertrouwen”.
Vicente Aleixandre
“Geen van beide tuberoos geen van beide schelpen
hun huid is zo fijn,
geen van beide de kristallen met maan
ze schitteren met die schittering ”.
Federico García Lorca
Als zodanig produceert het zeer gevarieerde effecten: het kan de toespraak plechtig of zwaarte geven (eerste voorbeeld), evenals een gevoel van kalmte (tweede) of, integendeel, van vervoering (derde) geven.
De tegenovergestelde figuur van de polysyndeton is de asyndeton, die het weglaten van de voegwoorden veronderstelt in plaats van hun overvloed.
