Wat zijn dierlijke en plantaardige cellen:
Zowel de dierlijke cel als de plantencel zijn eukaryote cellen, dit betekent dat: hebben een gedefinieerde kern in een nucleaire envelop en bevatten meer complex DNA erin.
Dierlijke cel
De dierlijke cel is eukaryoot, met een gedefinieerde kern en complex DNA. Het dierenrijk bestaat uit meercellige wezens, dat wil zeggen dat elk wezen meerdere cellen bevat.
De dierlijke cel wordt gekenmerkt door de kleinste eenheid te zijn die alle noodzakelijke functies vervult om de goede biologische werking van het organisme te behouden.
Delen van de dierlijke cel
De dierlijke cel heeft een kern die de nucleolus bevat, de plaats waar ribosomen worden gegenereerd, en het grootste deel van het genetische materiaal in de vorm van chromosomen.
Buiten de kern van een dierlijke cel en binnen het plasmamembraan bevindt zich het cytosol, gevuld met cytoplasma. In het cytosol is het ruw endoplasmatisch reticulum (RER) dat de kern omringt gevuld met ribosomen. Ook in het cytosol kunnen we cytoskeletten, lysosomen, het Golgi-apparaat, mitochondriën, peroxisoom en andere ribosomen waarnemen.
Afhankelijk van het type cel kan de deling van dierlijke cellen plaatsvinden via mitose of meiose.
Plantaardige cel
De plantencel is eukaryotisch, dat wil zeggen, het heeft een goed gedefinieerde celkern. De plantencel maakt deel uit van de organismen die deel uitmaken van de koninkrijksplantae, met als belangrijkste kenmerk het vermogen om zijn eigen voedsel te maken.
Delen van de plantencel
De plantencel verschilt van andere eukaryote cellen doordat ze een celwand heeft die het plasmamembraan omringt. Deze wand is gemaakt van cellulose en behoudt de rechthoekige of kubusvorm van de cel. Bovendien transformeert het organel, chloroplasten genaamd, de energie in zonlicht in chemische energie die bekend staat als fotosynthese.
Overeenkomsten tussen dierlijke en plantaardige cellen
De dierlijke en plantaardige cellen lijken op elkaar omdat ze beide eukaryoot zijn. Dit betekent dat ze een gedefinieerde kern hebben. De kern is omgeven door een nucleaire envelop waarin ze bevatten:
- Nucleolus, de plaats waar ribosomen worden geproduceerd.
- chromatines, een concentratie van DNA-chromosomen met genetische informatie.
Naast de kern zijn de delen die de dierlijke en plantaardige cel gemeen hebben:
- Cel- of plasmamembraan
- Endoplasmatisch reticulum
- cytoskelet
- Lysosomen (alleen in eenvoudige plantencellen)
- Golgi-apparaat
- mitochondriën
- Cytoplasma
- peroxisoom
- ribosomen
Verschillen tussen dierlijke en plantaardige cel
De dierlijke en plantaardige cellen verschillen in sommige structuren en in de manier waarop celdeling daarin plaatsvindt.
Dierlijke cellen bevatten, in tegenstelling tot plantencellen, centriolen die helpen bij het vormen van trilharen en flagella. Bovendien hebben ze een veel kleinere vacuole dan de plantaardige. Ook de vorm van celdeling is anders, die van de dierlijke cel bestaat uit een vernauwing door mitose of meiose.
Aan de andere kant verschillen plantencellen van dierlijke cellen door de volgende organellen en componenten te bevatten:
Chloroplasten, die lichtenergie omzetten in chemische energie in het proces dat bekend staat als fotosynthese. Chloroplasten bevatten afgeplatte zakjes die thylakoïden worden genoemd, een vloeistof die het stroma wordt genoemd, en hun eigen DNA.
Vacuole, waarvan de grootte veel groter is dan die van de dierlijke cel, en tot 90% van de ruimte in het cytoplasma kan innemen. De groei van de vacuole is het belangrijkste groeimechanisme van de plant en slaat voedingsstoffen en afvalstoffen op. In de dierlijke cel zijn het de lysosomen die de functie hebben om afvalstructuren te recyclen.
celwand, die het plasmamembraan omringt en de rechthoekige of kubische vorm van de cel behoudt. Het bestaat uit cellulose, eiwitten, polysachariden en kanalen die verbonden zijn met het cytoplasma van aangrenzende cellen, plasmodesmata genaamd.
