Wat is de dode voor de put en de levende voor de vreugde:
"De doden tot de put en de levenden tot vreugde" is een gezegde wat wordt gebruikt? wanneer een persoon overlijdt en hun verwanten of verwanten een geldelijke of materiële uitkering ontvangen als gevolg van dat overlijden;.
Het centrale idee van het gezegde "de doden voor de put en de levenden voor de vreugde" is de dood en de voordelen die veel mensen kunnen genieten na deze situatie.
Dus, het is gebruikelijk om kritisch te gebruiken, vooral wanneer mensen de overledene heel snel vergeten en zich meer zorgen maken over de alimentatie of uitkeringen die ze dankzij dat overlijden binnenkort zullen ontvangen.
Zo maken twee kinderen na het overlijden van hun vader, een paar dagen geleden, voortdurend ruzie over de verdeling van verschillende bezittingen die hun vader heeft achtergelaten.
Deze situatie wordt door mensen afgekeurd en afgekeurd, vooral wanneer de overledene snel wordt vergeten en er meer aandacht wordt besteed aan de voordelen na de genoemde dood, daarom gebruiken ze het gezegde "de doden naar de put en de levenden naar vreugde. "
Aan de andere kant, in veel situaties wordt het gezegde "de doden naar de put en de levenden naar de vreugde" ook gebruikt als ironie ten opzichte van de houding die sommige mensen aannemen na het overlijden van een dierbare of familielid.
Bijvoorbeeld wanneer een overledene alle geldelijke en materiële bezittingen erft die hij samen met zijn overleden echtgenote had en hij in korte tijd op straat wordt gezien terwijl hij geniet van zijn erfenis in het gezelschap van een nieuwe partner. In deze gevallen wordt het gezegde gebruikt als ironie en spot.
Er zijn echter mensen die gebruik maken van "de doden naar de bron en de levenden naar vreugde" om een manier te vinden om na een slecht moment te vertrekken en verder te gaan, voorbij verdriet of pijn.
Aan de andere kant wordt "de doden voor de bron en de levenden voor de vreugde" ook gebruikt in verschillende situaties die geen verband houden met de dood, maar eerder met de afwezigheid van iemand die algemeen welzijn genereert.
Een probleemspeler werd bijvoorbeeld uit het voetbalspel gezet, nu kunnen de andere spelers spelen zonder zich zorgen te maken dat een ander hen pijn zal doen.
Zie ook De doden tot het graf en de levenden tot het brood.
