Wat is afwijzing:
Repudio is een zelfstandig naamwoord dat betekent: afwijzing of ontkenning van iets (persoon, idee, handeling) dat beschamend, onwaardig of berucht is.
Het komt van het Latijnse woord afwijzing , en dit bestaat op zijn beurt uit het woord the pudet, wat betekent "in verlegenheid brengen" en het voorvoegsel opnieuw, wat betekent "ga terug, ga terug".
Tussen de synoniemen en de Gerelateerde woorden ze kunnen worden genoemd: uitsluiting, verdrijving, afwijzing, walging, afkeer, verlating, scheiding of afschuw.
Meestal het woord afwijzing Het wordt gebruikt om te verwijzen naar de afwijzing van iets dat als onwaardig wordt beschouwd. Het is niet beperkt tot de afwijzing zelf, maar impliceert een demoralisatie van de persoon, actie, idee of ding dat het voorwerp van verwerping is geweest. Dat wat verworpen wordt, lijdt onder de gevolgen van schande en schande.
Afwijzing kan op verschillende manieren worden uitgedrukt, hetzij via georganiseerde burgeracties, in de context van een debat, in de presentatie van een persoonlijke mening of in een spontane collectieve daad. Laten we de voorbeelden voor elk geval bekijken:
- "Families protesteren voor het regeringspaleis in afwijzing van het immigratiebeleid."
- "Het immorele gedrag van de autoriteiten verdient de afwijzing van goede mensen."
- "Ik verwerp de dubbele moraal van degenen die het volk willen onderwerpen."
- "Mensen waren zo verontwaardigd over zijn gedrag dat ze hem midden in de wedstrijd uitjouwden."
Verloochening in de klassieke oudheid
In de klassieke oudheid werd het woord verwerping gebruikt om de rechtshandeling aan te duiden waarbij de man zich het recht voorbehoudde om de echtelijke verbintenis met zijn vrouw te ontbinden om te hertrouwen. Om dit recht uit te oefenen, volstond het om een beroep te doen op de meest uiteenlopende redenen, van onvruchtbaarheid tot persoonlijk gemak. De vrouw, die publiekelijk in ongenade was gevallen, moest terugkeren naar het huis van haar ouders, waar ze tot het einde van haar leven in dienstbaarheid leefde.
Verloochening in het Oude Testament
In het Oude Testament wordt deze oneervolle afwijzing genoemd: daad van afwijzing, aanwezig in de Joodse traditie sinds de tijd van Mozes. In deze context verschilt het concept van afwijzing absoluut van het concept van scheiden, waarin beide partijen het recht hebben om de ontbinding van het huwelijkscontract te vragen. Hoewel er in de westerse wereld niet langer de juridische figuur van de daad van verwerping is, is deze nog steeds van kracht in andere culturen.
Beroemde zinnen over afwijzing
"Wat wij mensen gemeen hebben, is de verwerping van de ergste misdaden …" Fernando Savater
"Ik verwerp elk systematisch denken omdat elk systeem noodzakelijkerwijs leidt tot bedrog." Jorge Luis Borges
"Als iemand een vrouw neemt en met haar trouwt, en als hij haar later niet mag omdat hij iets ongemakkelijks in haar heeft gevonden, zal hij haar een verwerpingsbrief schrijven, en hij zal haar in haar hand geven, en hij zal haar van zijn huis." Deuteronomium 24, 1
“Vanwege de hardheid van uw hart, stond Mozes u toe uw vrouwen weg te sturen; maar in het begin was het niet zo”. Evangelie volgens Mattheüs 19, 8
