Wat is het Marshallplan:
Marshallplan is de populaire naam waaronder de Europees herstelprogramma (ERP), oftewel het Europese herstelprogramma dat na de Tweede Wereldoorlog werd gelanceerd.
Het Marshallplan was een systeem voor financiële steun toegekend door de Verenigde Staten van Amerika aan Europa Westers, gericht op de herstructurering van het productieapparaat en op het stimuleren en dynamiseren van de economie, na de krimp en val die de oorlog veronderstelde.
Het is het Marshallplan genoemd naar zijn ideoloog, George Marshall, die toen minister van de Verenigde Staten was, tijdens het bewind van president Harry Truman. Het Plan paste in het zogenaamde beleid Truman-doctrine, anti-communistische roeping.
Marshall kondigde het plan aan op de Conferentie van Parijs in 1947, die door het communistische blok werd verworpen als een imperialistisch initiatief.
In 1948 werd de Europese Organisatie voor Economische Samenwerking (OECE) om het project uit te voeren. Tot 1952 werd financiële hulp verleend voor in totaal ongeveer 13 miljard dollar.
Doelstellingen van het Marshallplan
Herstel van de Europese economie
Het verklaarde doel van het Marshallplan was het herstel van de West-Europese economie, die niet alleen miljoenen mensen op brute wijze verloor, maar ook getuige was van de vernietiging van 50% van het industriepark, evenals de vernietiging van de landbouwproductie.
Uitbreiding en versterking van de Noord-Amerikaanse kapitalistische economie
Hoewel de VS aan de oorlog hadden deelgenomen, was de geografische afstand gunstig voor de ontwikkeling van hun economie, waarvan het proces ononderbroken was, met uitzondering van de Japanse aanval op de marinebasis Pearl Harbor in Hawaï. Dus aan het einde van het conflict had het land zich economisch geconsolideerd, maar moest het zijn markten uitbreiden om te blijven groeien.
Het Marshallplan had een dubbel economisch voordeel voor de Verenigde Staten: het eerste, als schuldeiser van Europa, bestond uit het ontvangen van rente op de schuld. De tweede was om een plaats als exporteur van grondstoffen en producten in Europa veilig te stellen, wat alleen mogelijk was als Europa zich herstelde.
Inperking van het communisme
Na het einde van de Tweede Wereldoorlog begonnen verschillende sectoren van Europese landen te sympathiseren met het communistische model.
Een communistische buitenpost in het Westen zou de commerciële allianties van de Noord-Amerikanen in Europa en de Middellandse Zee, de toegangspoort tot Afrika, hebben beïnvloed. Daarom gaven de Amerikanen er de voorkeur aan de kapitalistische economie te versterken en daarmee de westerse liberale democratieën van de regio.
- Tweede Wereldoorlog.
- Oorzaken en gevolgen van de Tweede Wereldoorlog.
- communisme.
Landen die het Marshallplan hebben ontvangen
Verschillende landen kregen de hulp van het Marshallplan. Sommigen van hen namen niet direct deel aan het conflict, maar werden in gelijke mate getroffen, zowel door internationale overeenkomsten waarvoor steun nodig was, als door de vernietiging van productie-, distributie- en handelsnetwerken.
Onder de begunstigde landen kunnen we de volgende noemen: West-Duitsland, Oostenrijk, België, Denemarken, Frankrijk, Griekenland, Ierland, IJsland, Italië, Luxemburg, Noorwegen, Nederland, Portugal, het Verenigd Koninkrijk, Zwitserland, Zweden, Triëst en Turkije.
Spanje was het enige land in West-Europa dat geen financiële steun kreeg van het Marshallplan. Dit was te wijten aan het feit dat het beleid van Franco na de Spaanse burgeroorlog neigde naar autarkisme en protectionisme. Toch verleenden de VS enige financiële steun aan het regime, waardoor de inperking van het communisme werd gegarandeerd.
