Soorten cultuur

Cultuur is een zeer complex fenomeen, wat verklaart waarom het concept sinds zijn ontstaan ​​voortdurend opnieuw is gedefinieerd. Om de studie ervan te vergemakkelijken en de paradigma's van waaruit cultuur wordt geïnterpreteerd te begrijpen, is het noodzakelijk om zowel de criteria voor de classificatie als de verschillende typen volgens de criteria te identificeren. Laten we eens kijken welke het belangrijkst zijn.

Soorten cultuur volgens kennis van schrijven

Cultuur kan ook worden ingedeeld naar de kennis van het schrijven, omdat dit ook de overlevings- en aanpassingswijzen bepaalt. We spreken dan van twee grote soorten cultuur:

Mondelinge culturen of literaire culturen

Mondelinge culturen, ook wel literaire culturen genoemd, zijn culturen die geen schrijfsystemen kennen of hebben ontwikkeld. Normaal gesproken is dit type cultuur gebaseerd op de mondelinge overdracht van de mythen van de gemeenschap. Zijn perceptie van de historische tijd is meestal cyclisch.

Bijvoorbeeld: inheemse stammenculturen.

geschreven culturen

Zoals de naam al aangeeft, zijn geschreven culturen die culturen die via schrift kunnen worden overgedragen, of het nu hiërogliefen, afbeeldingen, alfabetten, spijkers, enz.

Bijvoorbeeld: Oude Egyptische cultuur, Mesopotamische cultuur, Maya cultuur, Griekse cultuur en Romeinse cultuur.

Soorten cultuur volgens de productiewijze

Een van de manieren om cultuur te classificeren is afgeleid van haar productiewijzen, die de reeks praktijken op het milieu bepalen, de instrumenten beïnvloeden die zich ontwikkelen en de wijzen van sociale organisatie beïnvloeden.

Nomadische culturen

Dit concept is van toepassing op die culturen die in stand worden gehouden door jagen en verzamelen, wat een constante mobilisatie vereist op zoek naar hulpbronnen.

Bijvoorbeeld: Arabische bedoeïenenvolkeren.

Agrarische of landelijke culturen

Onder landbouwculturen worden al die culturen verstaan ​​die zijn georganiseerd vanuit de beheersing van gewassen en het fokken van dieren voor menselijke consumptie, het zijn dus culturen sedentair. Dit soort culturen hebben de neiging om rond het platteland te leven, het centrum van hun economie en sociale orde. Hoewel ze steden kunnen doen ontstaan, zijn dit dochterondernemingen van het plattelandsleven.

Bijvoorbeeld: Egyptische cultuur, waarvan de pracht in de oudheid te danken is aan de ontwikkeling van de landbouw aan de voet van de rivier de Nijl.

Stedelijke of commerciële culturen

Al diegenen wiens economisch en sociaal model gebaseerd is op commerciële activiteiten maken deel uit van stedelijke culturen en daarom verschuift het belang naar steden, die centra van commerciële activiteiten zijn geworden waarin de bevolking is geconcentreerd.

Bijvoorbeeld: Renaissance cultuur.

Industriële culturen

Ze verwijzen naar samenlevingen die gebruik maken van geïndustrialiseerde productiemiddelen. Dit type cultuur heeft zich sinds de 19e eeuw ontwikkeld en heeft in de 21e eeuw een belangrijk groeipunt bereikt.

Bijvoorbeeld: Huidig ​​China.

Soorten cultuur volgens het religieuze paradigma

Elke samenleving heeft een reeks magisch-religieuze overtuigingen die van invloed zijn op de manier waarop ze het bestaan ​​waarnemen en handelen naar de realiteit. Verschillende culturen kunnen, ondanks het feit dat ze ook verschillende religies hebben, karakteristieke eigenschappen delen vanwege de gelijkenis van hun religieuze denkstructuren. In verband hiermee groeperen experts de verschillende culturen in twee hoofdtypen:

theïstische culturen

Het zijn die culturen die geloven in het bestaan ​​van een of meer superieure goden. Theïstische culturen zijn onderverdeeld in:

• Monotheïstische culturen: Zij zijn degenen die in één enkele god geloven.
  • Bijvoorbeeld: Joodse cultuur, christelijke cultuur en moslimcultuur.
• Dualistische culturen: Zij zijn degenen die de confrontatie toelaten van twee tegengestelde principes, krachten of goden, waarvan de ene de overhand heeft op de andere.
  • Bijvoorbeeld: katharisme.
• Polytheïstische culturen: Het zijn degenen die geloven in het bestaan ​​van verschillende goden en tegelijkertijd reageren op een bepaalde hiërarchie.
  • Bijvoorbeeld: Hindoe-cultuur en oude Grieks-Romeinse cultuur.

Niet-theïstische culturen

Het verwijst naar die culturen waarvan het religieuze denken de spirituele orde niet toeschrijft aan een specifieke godheid, noch als een absolute entiteit, noch als een creatieve wil.

Bijvoorbeeld: Taoïsme en Boeddhisme.

Soorten cultuur volgens sociaaleconomische orde

Binnen dezelfde samenleving zijn er culturele verschillen die verband houden met de huidige sociaaleconomische orde, het type onderwijs dat wordt genoten, de wijzen van verspreiding en machtsparticipatie. In die zin bevordert de scheiding van sociale klassen verschillende noties van cultuur (die niet onomstreden zijn). We spreken van twee grote soorten cultuur:

Elitaire cultuur of elitecultuur

De elitecultuur of elitecultuur verwijst naar de reeks codes, symbolen, waarden, gewoonten, artistieke uitingen, referenties en communicatiewijzen die overeenkomen met de dominante groepen in de samenleving, hetzij in economische, politieke of symbolische termen.

Dit type cultuur wordt vaak geïdentificeerd als: officiële cultuur. In algemene termen richt het zich op de heersende klasse en/of verlichte groepen in de samenleving. Vanwege de officiële tendens wordt het onderwezen vanuit formele onderwijscentra en wordt het gevalideerd door verschillende instellingen zoals musea voor schone kunsten, academies, universiteiten, culturele centra, enz.

Bijvoorbeeld: schone kunsten en literatuur zijn uitingen van elitecultuur.

Populaire cultuur

Dansende duivels uit Yare, Venezuela.

Onder populaire cultuur wordt verstaan ​​het geheel van codes, symbolen, waarden, gebruiken, artistieke uitingen, tradities, referenties en communicatiemiddelen die overeenkomen met de populaire sectoren of met de stad-.

Dit type cultuur wordt meestal geconfronteerd met de elitecultuur of de officiële cultuur van de dominante sectoren, zij het door middel van humor, parodie of kritiek. De opkomst van de studie van folklore of folklore heeft de verspreiding van de inhoud van de populaire cultuur mogelijk gemaakt via academische media of instellingen die gericht zijn op de bescherming van cultureel erfgoed.

Bijvoorbeeld: ambachten, folklore en religieuze processies zijn uitingen van de populaire cultuur.

Massacultuur of massacultuur

Massacultuur of massacultuur is er een die is opgebouwd uit de verspreiding van inhoud via de massamedia. Vanwege de reikwijdte ervan wordt de gepubliceerde inhoud geconsumeerd door zowel de dominante als populaire sectoren. Dit impliceert dat de grenzen tussen populaire cultuur en elitecultuur momenteel poreus zijn en dat beide een gemeenschappelijk repertoire van culturele consumptiegoederen beheren. Massacultuur dringt door in alle sociale sferen en wijzigt de codes en patronen van de verschillende culturele groepen.

Bijvoorbeeld: zogenaamde popmuziek, reclame en commerciële of amusementscinema zijn uitingen van massacultuur.

Soorten cultuur volgens machtsstrijd binnen een samenleving

Binnen een hegemonische cultuur is er een interne strijd om erkenning of macht. Om deze verschijnselen te herkennen en te bestuderen, wordt de volgende classificatie gebruikt:

Hegemonische cultuur

Onder hegemonische cultuur wordt verstaan ​​een cultuur die door middel van overreding en/of dwang een bepaald systeem van codes, patronen, gebruiken, waarden en symbolen als dominant binnen een samenleving vaststelt. De hegemonische cultuur domineert de sociale groep en probeert zichzelf te bestendigen, daarom neigt het ertoe om afwijkende meningen op te leggen en te haten. De hegemonische cultuur wordt vaak geïdentificeerd met de officiële cultuur en wordt verspreid via officiële instellingen en de massamedia.

Subalterne cultuur

Het is er een die een afhankelijke relatie heeft met de dominante cultuur, ondanks dat het in sommige aspecten ervan verschilt. Het manifesteert zich meestal in de meest kwetsbare sectoren van de samenleving. Binnen de subalterne cultuur slagen individuen er niet in een eigen geweten te vormen als cultuur en bijgevolg kunnen ze geen autonomie uitoefenen. Subalterne cultuur moet niet worden verward met het concept van subcultuur, aangezien subalterne cultuur fragmentarisch en onsamenhangend is, terwijl subculturen bewust gedifferentieerde codes, patronen en waarden hebben.

alternatieve cultuur

Alternatieve cultuur is een vrij brede term die de reeks artistiek-culturele manifestaties omvat die beweren een alternatief te zijn ten opzichte van die welke dominant of hegemonisch worden. Als ze eerder ontstonden als een reactie op de zogenaamde elitecultuur, probeert de alternatieve cultuur vandaag ruimtes te openen tegen de waarden en culturele goederen die worden gepromoot door de massamedia, die hegemonisch zijn geworden, zelfs als ze "populair" lijken .

tegencultuur

Onder tegencultuur wordt verstaan ​​die culturen die opkomen tegen de hegemonische cultuur, opgelegde waarden uitdagen en nieuwe paradigma's en waardesystemen proberen te verspreiden. Ze komen voort uit de processen van frustratie, onrecht, non-conformiteit en verzet.

Bijvoorbeeld: feminisme; ecologische bewegingen.

Subcultuur

Binnen een hegemonische cultuur worden diversiteit aan marginale culturele groepen gevormd die hun eigen systeem van waarden, codes en patronen ontwikkelen. Er kan worden gezegd dat subculturen minderheidsculturen vormen met gedefinieerde eigenschappen. In tegenstelling tot tegenculturen, proberen subculturen niet de gevestigde orde uit te dagen, maar laten ze zich in groepsverband gelden rond een bepaald domein van belangen van de dominante cultuur. Daarom leiden veel van hen tot: consumenten subculturen die worden gedetecteerd als een nichemarkt.

Bijvoorbeeld: de gamers, stedelijke stammen.

Soorten cultuur volgens de antropologische zin

We spreken van de antropologische betekenis van cultuur als we verwijzen naar die praktijken, gebruiken en gebruiken die een bepaalde beschaving in algemene termen identificeren.

Bijvoorbeeld:

• Maya-cultuur;
• Sumerische cultuur;
• Chinese cultuur.

Soorten cultuur volgens de historische betekenis

Culturen kunnen worden geclassificeerd op basis van hun historische context, die het universum van waarden die voor een bepaalde periode van kracht zijn, definieert of afbakent.

Bijvoorbeeld:

• cultuur van de klassieke oudheid;
• cultuur van de Middeleeuwen;
• barokke cultuur.

Soorten cultuur volgens het gevoel van geslacht

Culturen kunnen ook worden bestudeerd door na te denken over op gender gebaseerde vormen van sociale organisatie. twee typen springen er in het bijzonder uit:

Matriarchale cultuur

De matriarchale cultuur is gebaseerd op de vrouwelijke figuur als referentie en leider van de sociale orde. In tegenstelling tot de patriarchale orde, is er geen bewijs dat matriarchale culturen onderdrukking hebben uitgeoefend of uitgeoefend op mannen. Aan het begin van de mensheid zijn er verschillende matriarchale culturen geweest, hoewel er vandaag een paar in leven zijn.

Bijvoorbeeld: de minangkabau-cultuur in Indonesië.

Patriarchale cultuur

Onder patriarchale cultuur wordt verstaan ​​een cultuur waarin alleen de mens politieke, economische, militaire en familiecontrole uitoefent, dat wil zeggen dat het hele domein van het openbare en privéleven op het gezag van de mens berust. De vrouw wordt opgevat als een passief subject dat noch in de openbare, noch in de privésfeer macht geniet.

Bijvoorbeeld: Traditionele moslimcultuur.

Soorten cultuur volgens de geografische en / of geopolitieke zin

Deze manier om cultuur te classificeren is meestal vrij complex, omdat het beantwoordt aan het universum van politieke belangen die in een samenleving van kracht zijn.

wereldwijd

In brede of mondiale zin worden in het geopolitieke universum doorgaans twee grote culturele machtspolen onderscheiden, waaruit belangrijke internationale betrekkingen en spanningen voortkomen. Namelijk:

• Westerse cultuur: Het verwijst naar de Europese cultuur die op het hele westelijk halfrond is geconsolideerd, waarvan de belangrijkste waarden zijn gebaseerd op het politieke, juridische en filosofische denken van de Grieks-Romeinse oudheid en de joods-christelijke religie.
• Oosterse cultuur: Het verwijst naar de cultuur die zich in brede zin heeft ontwikkeld en verspreid op het oostelijk halfrond. Het omvat een grote diversiteit aan culturen binnenin, die gehoorzamen aan politieke, religieuze en filosofische waarden die verschillen van die van het Westen.

lokaal

In beperkte zin, gericht op het lokale, zijn de volgende soorten cultuur te onderscheiden:

• Nationale cultuur: het verwijst naar die culturele identiteiten die ontstaan ​​in het kader van nationale staten. Ze worden daarom geassocieerd met de naam van het volk.
  • Bijvoorbeeld: Venezolaanse cultuur, Mexicaanse cultuur, Franse cultuur, Marokkaanse cultuur, etc.
• Regionale cultuur: verwijst naar culturen die zich in specifieke gebieden binnen een bepaald land ontwikkelen, maar specifieke kenmerken hebben met betrekking tot de dominante cultuur.
  • Bijvoorbeeld: Andescultuur, kustcultuur, enz.